Vecors, vecordis, om g. Cice. Madder: troubled in minde: out of his wit: not in his right wits: without sense or good reason.O vecors & amens. Ci. Audacia vecors.Liu. Furor vecors. Catul. Iuuenes vecordes. Sen. Yong men without sense or reason.Libelli vecordes. Tac. Doting bookes.Libido vecors. Sen. Mens vecors agitatur furijs.Ouid.Rixam vecordem excitare. Catul.
Lewis and Short: Latin dictionary
vē-cors (vāecors), cordis, adj. [cor], destitute of reason; senseless, silly, foolish;mad, insane (syn.: excors, delirus, vesanus): aliis cor ipsum animus videtur: ex quo excordes, vaecordes concordesque dicuntur, Cic. Tusc. 1, 9, 18; cf.: vecors est turbati et mali cordis, Fest. p. 372 Müll.: ego te non vaecordem, non furiosum, non mente captum, non tragico illo Oreste dementiorem putem?Cic. Pis. 20, 47; Liv. 4, 50, 4; 4, 49, 11; Ov. M. 5, 291; Hor. S. 2, 5, 74: scelere et metu vecors, Tac. H. 2, 23: pavidi vecordesque in primam pugnantium aciem procurrunt, Just. 24, 8, 3; also: deformis habitu more vecordium in publicum evolat, id. 2, 7, 10: mens, Cic. Sest. 55, 117: impetus prope vecors, Liv. 7, 15, 3: pertinacia, Val. Max. 9, 2, 4.—Comp.: vecordior, Aur. Vict. Caes. 40med.—Sup.: istius vaecordissimi mentem terrebant, Cic. Dom. 55, 141; App. Mag. p. 274, 31.