Voluntárius, A diect. Cic.Voluntarie: willing: that is of ones owne accorde.Ferocissimus quisque iuuenum cum armis voluntarius adest.Liu.The fiercest yong men were in armour readie of their owne good will.Amicus voluntarius: Cic. Auxilia voluntaria. Cice. Casus voluntarius.Cic.Exitus voluntarius. Tac. A voluntarie death.Herba voluntaria, cui opponitur Satiua. Plini. An hearbe growing naturally without sowing.Inimicus voluntarius.Cic.An enimie without occasion giuen.Interitus voluntarius.Cic. Laudator voluntarius. Cicer Maleficium voluntarium. Cice. Mors voluntaria Cic.A voluntarie death.Motus animi voluntarius. Cice. Obliuione voluntaria aliquid conterere.Cic.Willingly to forget and treade vnder feete.Oratio necessaria & voluntaria, contraria.Cic.Societas voluntaria.Cic.Testes voluntarij. Quin. Witnesses comming of themselues without procuring.Virtutes voluntariæ.Cic.Voluntariè siue Voluntariò. Aduerbium. Cæs. Readily: willingly: promptly: with a ceadie good minde.
Lewis and Short: Latin dictionary
vŏluntārĭus, a, um, adj. [voluntas], willing, of his or its own free-will, voluntary.I.Lit.A.Adj.: milites,
volunteers
, Caes. B. C. 3, 91 fin.; Liv. 28, 45, 13: ferocissimus quisque juvenum, id. 1, 59, 5: auxilia, Cic. Fam. 15, 4, 3: servi, id. Rep. 1, 43, 67: procurator, id. Brut. 4, 17: est Asinius quidam, senator voluntarius, lectus ipse a se, id. Phil. 13, 13, 28.—B.Subst.: vŏluntārĭi, ōrum, m. (milites), volunteers, Caes. B. G. 5, 66; Liv. 1, 30, 7; 5, 16, 5; 25, 19, 13; Capitol. M. Aur. 21; Inscr. Orell. 244 and 512.—II.Transf., of things: mors,
suicide
, Cic. Fam. 7, 3, 3: discessus voluntarius sine ullā spe reditus, id. Att. 9, 13, 4: nam hoc ipsum ita justum est, quod recte fit, si est voluntarium, id. Off. 1, 9, 28: verbera, Just. 2, 8, 7: servitus, Tac. G. 24: deditio, id. H. 2, 45: lex, Petr. 107: accusationes, Tac. Or. 41: Junonis transitus in urbem nostram, Val. Max. 1, 8, 35: herba,