Trunco, cas, care. Val. Flac.To cut shorter: to cut in peeces: to cut off.Truncatus aliqua sui parte. Plin. ium. That hath one limune cut off.Anguis truncatus. Claud. Manibus truncatus, & armis. Claud. Membra truncata. Claud.
Truncus, Adiect. Col. Cut short: that is cut short, maymed, or mangled: vnpersite.Animalia trunca pedum.Virg.Beastes that haue no feete.Arma trunca.Stat.Corpus truncum. Sen. A body whose eies are pnlled out, or maimed of some limme cut off.Manus trunca. Propert. Nares truncæ inhonesto vulnere. Virgil. Ones nose wyth shame cut off. Pinus trunca. Virg.Sermo truncus. Sta. Vnpersite talke.Tempora trunca. Oui. A heastes head that hath the hornes broken off.Vulnera trunca.Ouid.Vultus truncus, Sta.A mans bead or fate cut.
Lewis and Short: Latin dictionary
trunco, āvi, ātum, 1, v. a. [2. truncus], to maim, mutilate, mangle, or shorten by cutting off, to cut off (mostly poet. and in post-Aug. prose; syn.: mutilo, amputo): truncata simulacra deum, Liv. 31, 30, 7: statuis regis truncatis, id. 31, 23, 10: truncat olus foliis,
strips
,
cuts off the leaves
, Ov. M. 8, 647: truncato ex vulneribus corpore, Tac. A. 1, 17; cf. id. H. 3, 33: truncatā corporis parte, partem corporis, Just. 11, 14, 11; 15, 3, 4: cadavera, Luc. 6, 584: caput, id. 6, 566: lacertos, Claud. ap. Ruf. 2, 411: frontem, i. e.
to deprive of an eye
, Sil. 4, 541: manibusque truncatus et armis,
deprived of his hands and weapons
, Claud. B. Get. 88: quia antiquum illud (signum) vetustate truncatum est, Plin. Ep. 9, 39, 4: truncatis arboribus, Suet. Calig. 45 init.—Poet., transf.: aquas,
to cut apart
,
rend asunder
,
separate
, Claud. Gigant. 70: heroos tenores gressu, i. e.
to shorten hexameters into pentameters
, Stat. S. 2, 3, 98.—Pregn.: cervos, i. e.
to kill
, Val. Fl. 6, 567; Amm. 15, 4, 11. —II.Trop.: tunc omnibus fere membris erat truncata respublica, Eum. Pan. Const. Caes. 10.