Tremor, tremôris. pen. prod. m. g. Virg.Ouaking: trembling: great feare.Albus tremor. Pers. Pale feare.Gelidus tremor per ossa cucurrit. Vir. His bones beganne to waxe cold for feare.Horridus tremor quassat artus.Senec.He quaked for great feare. Occultus tremor subitæ pestis. Sil. Subitus tremor occupat artus.Ouid.Vagus erat per arrus tremor. Sen. Incidit tremor manibus. Hor. His handes began to tremble.Inuasit me tremor.Ouid.I began to be greatly afraide.Pertentat corpora tremor. Vir. Præpedit bssa tremor, Ouid.Their bones began to quake for feare. Tremor, pro terræmotu. Sen. An earthquake.
Lewis and Short: Latin dictionary
trĕmor, ōris, m. [tremo], a shaking, quaking, quivering, trembling, tremor.I.Lit.A. In gen. (class.; cf. trepidatio); terrorem pallor et tremor consequitur, Cic. Tusc. 4, 8, 19; cf id. Ac. 2, 15, 48: quo tremore et pallore dixit!id. Fl. 4, 10: omnia corusca prae tremore fabulor, Plaut. Rud. 2, 6, 42: gelidusque per ima cucurrit Ossa tremor, Verg. A. 2, 121: subitus tremor occupat artus, id. ib. 7, 446; Ov M. 3, 40: donec manibus tremor incidat unctis, Hor. Ep. 1, 16, 23: tota tremor pertemptet equorum Corpora, Verg G 3, 250: errat per artus, Sen. Herc Oet. 706. — Plur., Plin. 24, 7, 24, 40.—Personified: Frigus iners illic habitant Pallorque Tremorque, Ov. M. 8, 790.—b. Of inanim. things: dum tremor (ignium) est clarus, Lucr. 5, 587. — B. In partic., an earthquake: tremor terras graviter pertentat, Lucr. 6, 287; 6, 577; Claud. ap. Eutr. 2, 27.—In plur., Lucr. 6, 547; Ov. M. 6, 699; 15, 271; 15, 798; Luc. 7, 414; cf. Sen. Q. N. 6, 21, 3; Plin. 36, 10, 15, 73.—II.Transf., act., like terror, of that which causes trembling, fear, etc., a dread, terror (very rare): (Cacus) silvarum tremor, Mart. 5, 65, 5; cf. id. 5, 24, 4: ponti, Petr. 123.