Tremo, tremis, trémui, trémere, pen. cor. Plaut.To quake: to tremble: to feare.Tremo horreóque, postquam aspexi hanc. Ter. Seruiliter tremere. Quint. To tremble and shake, &c.Motibus insolitis tremuerunt Alpes. Vir. Frontes tremuerunt vento.Ouid.Did shake.Tellus tremuit longo cum murmure.Ouid.Duaked.Tremit artus, siguratè, pro Artus tremunt.Virg.His lims quake.Tremere ossa pauore. Hor. To quake cuerie soint in his hodie for feate.Et corde & genibus tremit. Hor. Animo tremere, Ci.To be sore afearde in his minde.Toto pectore tremere. Ci. Iræ tremue re. Sil. Calamo tremente. Mart. Tremere. Vir. To feare.Dictaroris virgas ac secures tremere atque horrere.Liu.Tremens. Partic. Vir. Trembling: quaking: shaking: fearing.Hortens & tremens Ci. Timidus & tremens. Ci. Bos tremens procumbit humi. Vir. Frustra animalis trementia.Virg.Peeces of slesh so newelye killed that they seeme to quake.Genæ trementes. Vir. Hasta tremens. Vir. Lingua tremente dictum.Ouid.Spoken seacefully.Ore tremente loqui. Oui. Idem. Oscula trementia. Lucan. Kisses giuen when one quaketh for feare.Tela trementia.Ouid.Weapous shaken and brandished.Vox tremens. Ci.
Lewis and Short: Latin dictionary
trĕmo, ŭi, 3, v. n. and a. [cf. Gr. tre/mw, to tremble; a)tre/mas, quiet]. I.Neutr., to shake, quake, quiver, tremble, etc. (freq. and class.; cf. trepido): sapiens si algebis, tremes, Novat. ap. Cic. de Or.2, 70, 285 (Com.Rel. v. 116 Rib.): pro monstro extemplo'st, quando qui sudat tremit, Plaut. As. 2, 2, 23: viden', ut tremit atque extimuit, id. Mil. 4, 6, 57: totus Tremo horreoque, Ter Eun. 1, 2, 4: si qui tremerent et exalbescerent objecta terribili re extrinsecus, Cic. Ac. 2, 15, 48: timidus ac tremens, id. Pis. 30, 74: tremo animo, id. Q. Fr. 1, 1, 1, 4; so, animo, Sen. Agam. 833: toto pectore tremens, Cic. Tusc. 4, 22, 49: corde et genibus tremit, Hor. C. 1, 23, 8.—In a Greek construction: tremis ossa pavore, Hor. S. 2, 7, 57: ingemit et tremit artus, Lucr. 3, 489; cf. Verg. G. 3, 84.— B. Of things: mare caelum terram ruere ac tremere diceres, Afran. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Com. Rel. v. 9 Rib.): membra miserae tremunt, Plaut. Cas. 3, 5, 2: genua, Sen. Ep. 11, 2: artus, Verg, A. 3, 627: manus, Ov. M. 8, 211: umeri, Verg. A. 2, 509: haec trementi questus ore, Hor. Epod. 5, 11; so, ore tremente, Ov. Tr. 3, 11, 54 et saep.: Africa terribili tremit horrida terra tumultu, Enn. ap. Fest p. 153 Müll. (Ann. v. 311 Vahl.): verbere ripae, Hor. C. 3, 27, 23: aequor, Ov. M. 4, 136: ilices, Hor. Epod. 10, 8: hasta per armos Acta, Verg. A. 11, 645: vela, Lucr. 4, 77: frusta (carnis), i.e.
to quiver
, Verg. A. 1, 212: seges altis flava spicis, Sen. Oedip 50; id. Med. 46.—II.Act., to quake or tremble at a thing (mostly poet. and perhaps not ante-Aug.): virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv, 22, 27, 3: Junonem Offensam, Ov. M. 2, 519: neque iratos Regum apices neque militum arma, Hor. C. 3, 21, 19: jussa virum nutusque, Sil. 2, 53: te Stygii tremuere lacus, Verg. A. 8, 296: non praesidum gladios tremunt, Lact. 5, 13, 17: varios casus, Sen. Troad. 262: hostem, id. ib. 317. — Hence, trĕmendus, a, um, P a. (acc. to II.), that is to be trembled at; hence, fearful, dreadful, frightful, formidable, terrible, tremendous (poet. and in post-Aug. prose): manes adiit regemque tremendum, Verg. G. 4, 469: Chimaera, Hor. C. 4, 2, 15: vates visu audituque, Stat. Th. 10, 164: oculi, Ov. M. 3, 577: cuspis, Hor. C. 4, 6, 7: tumultus, id. ib. 1, 16, 11: Alpes, id. ib. 4, 14, 12: monita Carmentis, Verg. A. 8, 335: nefas, Val. Fl. 2, 209: tigris animal velocitatis tremendae, Plin. 8, 18, 25, 66.