Tabeo, tabes, tabêre, siue Tabesco, tabescis, tábui, tabéscere. Gel. Plaut.To languish, pine, or consume: to be extremelye leane: to weare away: to melt away.Artus tabentes.Virg.Pying limmes.Ceræ tabuerant.Ouid.The waxe began to melt away.Corpora tabent.Ouid.Dies tabescit.Plaut.The day weareth awaye, or draweth to an end.Galea tabescens. Claud. Humor calore tabescit.Cic.The Ice melteth away with the funnes heate.Sal tabescit. Cato. Salt melteth.Animus tabescit assiduis curis.Ouid.Pineth.Disyderio alicuius tabescere. Cice. To pine or languishe for lacke of ones companie.Ipsi ita acerba, vt tabescat dolore. Ci. Dolore ac miseria tabescere. Teren. Lumina tabescunt fleru. Catul. Myne eyes drie away, &c.Luctu æterno tabescere. Lucret. Molestus & morbo tabescere.Cic.Otio tabescere. Ci. To corrupt with idlenesse: to consume or weare away with idlenesse.Tabificabilis.That may corrupt and fal into a consumption.Tabum: idem quod tabes.
Lewis and Short: Latin dictionary
tābĕo, ēre, v. n. [tabes], to melt, melt down or away, to waste away, consume (poet.). I.Lit.: aliis rebus concrescunt semina membris, Atque aliis extenuantur tabentque vicissim, Lucr. 4, 1262: corpora tabent, Ov. M. 7, 541: tabentes genae, Verg. A. 12, 221: tabens sanies, Stat. Th. 4, 364: sale tabentes artus in litore ponunt,
dripping
, Verg. A. 1, 173.—II.Trop., to waste away, vanish: seditio tabetne an numeros augificat suos? Enn. ap. Non. 76, 2 (Trag. v. 105 Vahl.).