Simplícitas, pen. cor. simplicitâtis, f. g. Mart. Plainnesse: simplicitie. Prudens simplicitas. Mart. Fabularum conuinalium simplicitas, Tacit.Niuea simplicitas. Mart. Nuda simplicitas.Ouid. Rudis simplicitas. Ouid.Vera simplicitate bonus, Martial.
Lewis and Short: Latin dictionary
simplĭcĭtas, ātis, f. [simplex]. I. In gen., simpleness, simplicity (not freq. till after the Aug. period, esp. in the signif. II.; not found in Cic.; cf.: candor, sinceritas): sunt solida primordia simplicitate, Lucr. 1, 609 sq.; so id. 1, 574; 2, 157: indigesta (ligni), i. e.
plainness
,
straightness of grain
, Plin. 13, 15, 30, 97.—II. In partic., in a moral sense, plainness, frankness, openness, artlessness, innocence, honesty, candor, simplicity, directness, ingenuousness, naturalness, etc.: juvenis incauti, Liv. 40, 23: puerilis, id. 40, 8; Vell. 2, 10, 3; 2, 43, 3 al.; Plin. 35, 10, 36, 70; Ov. H. 2, 64; id. Am. 2, 4, 18: sermo antiquae simplicitatis, Liv. 40, 47: vir simplicitatis generosissimae,