Sagax, sagácis, pe. pro. om. g. Cicer.Wittie: hauing the senses sharpe: that perceiueth or forseeth quicklie.Sagax ad pericula perspi cienda, Plancus ad Ciceronem.Ad suspicandum sagacissimus.Cic.Verie wittie to coniecture things.Palatum sagax in gustu.Plaut.A mouth that quickly perceineth good or it taste: quicke of tast.Oculorum acies sagax.Stat.Ouicke sight.Animus sagax. Lucret. Curæ sagaces. Hor. Diligene foresight.Cura sagaci aliquid videre. Cice. Diligently and quiclly to foresee a thing.Meos sagax. Lucret. Ratione sagaci videndum est. Lucr. Sagacissimus rerum naturæ. Col. Verie skilful and cunning in philosophie or consideration of natural causes.Naris sagax. Lucan. Ouicke of sent.Nasum sagax.Plaut.Sagaces canes.Cic.Hounds and spaniels.Catulo sagaci sectari léporem. Oui. To hunte the hare with an hounde.Anser sagacior canibus.Ouid.More watchful.
Lewis and Short: Latin dictionary
săgax, ācis, adj. [sagio; cf. salax, from salio], of quick perception, whose senses are acute, sagacious (class.). I.Lit.A. Chiefly of the acute sense of smelling in dogs, keen-scented: sagax Nasum habet, Plaut. Curc. 1, 2, 17: canes, Cic. Div. 1, 31, 65; Ov. M. 3, 207: catulus, id. R. Am. 201. —With gen.: naris sagax, Luc. 7, 829.— Poet.: virtus venandi, Ov. Hal. 76.—B. Of other senses: sollicitive canes canibusve sagacior anser, Ov. M. 11, 599: palatum in gustu sagacissimum, Plin. 8, 37, 35, 132. —II.Trop., intellectually quick, keen, acute, shrewd, sagacious (syn.: sollers, perspicax, acutus, subtilis). (a).Absol.: (homo) animal hoc providum, sagax, multiplex, acutum, memor, plenum rationis et consilii, Cic. Leg. 1, 7, 22; cf. id. Fin. 2, 14, 45: mens, id. Tusc. 5, 23, 67; Lucr. 5, 420; 1, 1021: animus, id. 2, 840; 4, 913: ratio, id. 1, 131; 1, 369: homo sagax et astutus, Mart. 12, 87, 4: modo circumspectus et sagax, modo inconsultus ac praeceps,
considerate
, Suet. Claud. 15: mire sagaces fallere hospites, Hor. C. 2, 5, 22: curae, id. ib. 4, 4, 75.—Of a soothsayer, knowing the future, Ov. M. 8, 316.—(b). Ad aliquid (class.): ad suspicandum sagacissimus, Cic. Cat. 1, 8, 19: ad haec pericula perspicienda, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 23, 4.—(g). With gen. (poet. and in post-Aug. prose): utilium sagax rerum et divina futuri, Hor. A. P. 218: fibrarum et pennae divinarumque flammarum,
skilled in
, Sil. 3, 344; cf. in sup.: prodigiorum (Joseph), Just. 36, 2, 8; and: rerum naturae, Col. praef., 22 (with non ignarus). —(d). With in or simple abl. (post-Aug.): vir in conjecturis sagacissimus, Just. 1, 9, 14: civitas rimandis offensis sagax, Tac. H. 4, 11.—(r) Inf.: sagax quondam ventura videre, Ov. M. 5, 146.—Hence, adv.: să-gācĭter. a.Quickly, sharply, keenly, with quickness of scent, with a fine sense of smell: canes si advenientem sagaciter odorantur, Col. 7, 12, 7.—Comp., Cic. Att. 6, 4, 3: vultures sagacius odorantur, Plin. 10, 69, 88, 191; Hor. Epod. 12, 4.—Sup., Cic. de Or. 2, 44, 186; Plin. 11, 37, 50, 137.— b.Trop., acutely, shrewdly, accurately, sagaciously: sagaciter pervestigare, Cic. de Or. 1, 51, 223: intueri, Quint. 2, 8, 4; Liv. 27, 28: perspicere naturam alicujus, Suet. Tib. 57 al.