Redimo, redimis, pen. cor. redémi. pen pro. redemprum, redimere. Ex re & emo, dinterposita, enphoiæ causa, composttum. Cic.To redeeme: to some: to buy: to recouer: to recompeuce: to take a thing in bargaine: to vndertake a thing a greate: to byre.Faullo redimere. Vide PAVLVLVM. Domum redimere.Cic.To buie an house.Redimere sibi amicos, Cic.To procure himselfe friends by gifts.Omoium gratiam eius morte redimere posset. Cæsa. With killing him he might purrbase all mens fauours.Pacem redimare. Cæsar. To purchase peace by giftes or intreatie.Pacem sibi redimere e aliqua. Cic. ldem. Voltates militá largitione redimere. Cæs. To procure, &c.Redimere pretio sepeliendi porestatem, Cic.With money to procure licence to butie.Auro redimere ius seplchri. Ouid. te redimas capeum qum queas Minimo. Ter. Raunsome or deliuer thy selfe beeing taken in loue snares, as good cheape as thou caust.Redimere captos, Cic.To raunsome.Redimere præteritam culpam.Cic.To recompence or make amendes for a faolt past.AcerbiratÊ Repub. suis priuatis incõmodis redimere Cic.Redimere pretio virgarum metum. Ci. With money to buy out the feare of scourging.Vt sua per nostram redimat periuria pœuam.Ouid. Redimere.Cic.To takea thing or worke a greate, or on a price.Conducere & redimere, proeodem. Vlp. To bire.Redimere vectigalia. Ci. To take to farme the common tributes vpon a rent.Redimere opus faciendum.Cic.To take a worke a greate or vpon a price.Redimendus particip, Ouid.
Remitto, remittis, remisi, pen. pro. remisum, remíttere. Plaut.To send againe or send backe: to cast out againe: to release or forgiue: to graunt: to remit: to relinguish or leaue: to stacke: to cease: to leaue of: to let passe: to vnbend or loose: to let downe, as the strings of an instrument.Dona remittunt non leuiora datis. Oui. They send againe. Aquam acceptam ore remittunt Pli.They cast out again. Remittere alicui. Ci. To pardon one.Mihi hoc facilius remisissent, si istum non noscent.Cic.Meam animaduersionem & supplicium quo vsurus eram in eum quem cœpissem, remitto tibi & condono. Vatinius ad Ciceronem. I remit and pardon for your sake, &c. Sed mora damnosa est, nec res dubitaré remittit.Ouid.Neither doth the matter permit or suffer to doubt.Remittere alicui aliquid. Ci. To graunt a thing to one.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĕd-ĭmo, ēmi, emptum, 3, v. a. [emo]. I.To buy back, repurchase (freq. and class.; syn.: recupero, reparo). A. In gen.: eam (domum) non minoris, quam emit Antonius, redimet, Cic. Phil. 13, 5, 10: neque adeo hasce emi mihi — illi redemi rursum, Plaut. Trin. 1, 2, 145: aut emendum sibi quod non habebat, aut redimendum quod habebat, Cic. Sest. 30, 66: de fundo redimendo, id. Att. 11, 13, 4: orabo, ut mihi pallam reddat, quam dudum dedi, Aliam illi redimam meliorem,
will buy in return
, Plaut. Men. 4, 2, 115; 4, 3, 6; cf. Plin. 6, 28, 32, 162.— B. In partic., to buy back, ransom, release, redeem a prisoner, slave, etc.: Li. Tu redimes me, si me hostes interceperint? De. Redimam, Plaut. As. 1, 1, 93; Ter. Eun. 1, 1, 29: ut is homo redimatur illi, Plaut. Capt. 2, 2, 91; cf. id. Merc. 3, 1, 31: captos, captivos ab hoste, a praedonibus, etc., Cic. Off. 2, 16, 55; id. Verr. 2, 5, 34, 90; cf.: haec benignitas, redimi e servitute captos, id. Off. 2, 18, 63; Plaut. Pers. 4, 6, 14: servi in publicum redempti ac manumissi,
ransomed
,
liberated at public cost
, Liv. 26, 27: me raptum pugnā pretiove redemptum Mandere humo, Verg. A. 9, 213; Ov. H. 3, 39; id. Am. 1, 8, 63. — Hence, 2. In gen., to buy off from any thing; to set free, release, rescue: aliquem a piratis publicā civitatium pecuniā, Vell. 2, 42, 3: pecuniā se a judicibus, palam redemerat, Cic. Mil. 32, 87; cf.: se ab inquisitoribus pecuniā, Suet. Caes. 1: se a Gallis auro, Liv. 22, 59: se a cane, Petr. 72 fin.: se ab invidiā fortunae, Plin. 37, 1, 2, 3: aliquem suo sanguine ab Acheronte, Nep. Dion, 10, 2; cf.: fratrem Pollux alternā morte redemit, Verg. A. 6, 121: corpus (sc. a morbo), Ov. R. Am. 229: redimite armis civitatem, quam auro majores vestri redemerunt, Liv. 9, 4, 9; 15, 34, 5: so, redemit Dominus Jacob, Vulg. Jer. 31, 11; id. 1 Pet. 1, 18 et saep. — II.To buy up.A.Lit.1. In gen. (rare): statim redemi fundos omnes, qui patroni mei fuerant, Petr. 7: essedum sumptuose fabricatum, Suet. Claud. 16: libros suppressos, id. Gram. 8.—(b). Of persons, to hire, bribe: auditores conducti et redempti, Plin. Ep. 2, 14, 4; so, plausor redemptus, Petr. 5, 8: tutor aut curator redemptus, Cod. Just. 5, 1, 4: aemuli corrupti ac redempti, ib. 10, 54.— More freq. and class., 2. In partic., a mercant. and jurid. t. t., to take or undertake by contract; to hire, farm, etc.: Dumnorigem portoria reliquaque omnia Aeduorum vectigalia parvo pretio redempta habere, Caes. B. G. 1, 18; Varr. L. L. 6, 92 Müll.; cf.: picarias de censoribus, Cic. Brut. 22, 85: opus, id. Verr. 2, 1, 54, 141: istum eripiendum, id. ib. 2, 1, 11, 31: vestimenta texenda vel insulam, vel navem fabricandam, Dig. 7, 8, 12 fin.: litem,
to undertake
, Cic. Rosc. Com. 12, 35.— Esp., in law, t. t., to undertake the risk of a suit for a consideration (which was held dishonorable; opp. to the authorized stipulation of a fee): litem te redemisse contra bonos mores, Cod. Just. 2, 12, 15; cf. also: redimit eventum litium majoris pecuniae praemio contra bonos mores (procurator), Dig. 17, 1, 7: qui alios actionum suarum redimunt exactores, i. e.
who engage persons to undertake their suits in their own names
, Cod. Just. 2, 13, 2; so ib. 2, 13, 1; cf., respecting redimere litem, Mühlenbruch, Die Lehre von der Cession, p. 362 sq.—B.Trop., to buy, purchase.1.To gain, acquire, obtain, procure any thing desirable: ut ab eo (praetore) servorum sceleris conjurationisque damnatorum vita vel ipso carnifice internuncio redimeretur, Cic. Verr. 2, 5, 6, 14: ego vitam omnium civium ... quinque hominum amentium ac perditorum poenā redemi, id. Sull. 11, 33: non vitam liberum sed mortis celeritatem pretio, id. Verr. 2, 5, 45, 119: sepeliendi potestatem pretio, id. ib.: pacem sibi sempiternam, id. Q. Fr. 1, 1, 11, 34: pacem Ariovisti ne obsidibus quidem datis, Caes. B. G. 1, 37: pacem ab aliquo, Just. 43, 5, 9: omnium gratiam atque amicitiam ejus morte, Caes. B. G. 1, 44 fin.: militum voluntates largitione, id. B. C. 1, 39: primo tantummodo belli moram, Sall. J. 29, 3: neve auro redimat jus triste sepulcri, Ov. M. 13, 472: mutuam dissimulationem mali, Tac. Agr. 6: quidquid homines vel vitā aestimant vel morte redimunt, Curt. 5, 5, 18; 5, 9, 3.—2.To buy off, i. e. to ward off, obviate, avert an evil: quam (acerbitatem) ego a re publicā meis privatis et domesticis incommodis libentissime redemissem, Cic. Fam. 2, 16, 4: haec vero, quae vel vitā redimi recte possunt, aestimare pecuniā non queo, id. Verr. 2, 5, 9, 23: qui se uno quaestu decumarum omnia sua pericula redempturum esse dicebat, id. ib. 2, 3, 19, 49: metum virgarum pretio, id. ib. 2, 5, 44, 117: ignominiam assiduo labore, Front. Strat. 4, 1, 21: bellum ab Illyriis pactā mercede redimere, Just. 7, 5, 1; cf. bella, id. 6, 1, 6; 7, 5, 1; 7, 6, 5: si mea mors redimenda tuā esset, Ov. P. 3, 1, 105; cf.: nec te pugnantem tua forma redemit, id. M. 12, 393: qui delatorem redemit,
has bought off
,
hushed up
, Dig. 49, 14, 29.—3.To pay for; to make amends, atone, compensate for a wrong: flagitium aut facinus redimere, Sall. C. 14, 3: multa desidiae crimina morte, Vell. 2, 87 Ruhnk.: nullam congiario culpam, Plin. Pan. 28, 2; cf. simply culpam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8: vitium auctore (sc. Jove), Ov. H. 17, 49: sua perjuria per nostram poenam, id. Am. 3, 3, 21.—4. Of one's word or promise, to redeem, keep: verba sua, Sen. Ben. 4, 36, 1.
rĕ-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. and n.I.Act., to let go back, send back, despatch back, drive back, cause to return (class. and very freq.; cf. reddo). A.Lit.1. In gen.: Al. Redde mihi illam (filiam) ... Non remissura es mihi illam? ... non remittes? Me. Non remittam! Plaut. Cist. 2, 1, 29 sq.: a legione omnes remissi sunt domum Thebis, id. Ep. 2, 2, 22: aliquem domum, Caes. B. G. 1, 43 fin.; 4, 21; 7, 4fin.; id. B. C. 3, 27 fin.: mulieres Romam, Cic. Att. 7, 23, 2: paucos in regnum, Caes. B. C. 2, 44: Fabium cum legione in sua hiberna, id. B. G. 5, 53: partem legionum in sua castra, id. B. C. 3, 97: ad parentes aliquem nuntium, Plaut. Capt. 2, 3, 15: aliquem ad aliquem, id. Cas. 2, 8, 1; Cic. Fam. 16, 5, 1; Caes. B. C. 1, 24; 26: obsides alicui, id. B. G. 3, 8 fin.; Lucil. ap. Lact. 5, 14: is argentum huc remisit, Plaut. As. 2, 2, 69: librum tibi remisi, Cic. Att. 9, 9, 2: pila intercepta, to cast or hurl back, Caes. B. G. 2, 27; so, tractum de corpore telum, Ov. M. 5, 95: epistulam ad aliquem, Plaut. Truc. 2, 4, 43: litteras Caesari, Caes. B. G. 5, 47; cf.: scripta ad eum mandata per eos, id. B. C. 1, 10: naves ad aliquem, id. B. G. 5, 23; so, naves, id. B. C. 1, 27: obsides, id. B. G. 3, 8; 3, 29: nonne vides etiam, quantā vi tigna trabesque Respuat umor aquae? .. Tam cupide sursum revomit magis atque remittit,
drives back
, Lucr. 2, 199; so, aquas longe (cautes), Sen. Hippol. 583: calces (equi), i. e.
kick out behind
, Nep. Eum. 5, 5.—b.To send forth from itself, give out, yield: ut melius muriā, quam testa marina remittit,
gives forth
,
yields
, Hor. S. 2, 8, 53: muriam, Col. 12, 9 init.: minimum seri, id. 12, 13: umorem (humus), id. 12, 15 init.: aeruginem (vasa aenea), id. 12, 20, 2: nec umenti sensit tellure remitti (nebulas), Ov. M. 1, 604: umorem ex se ipsa remittit, Verg. G. 2, 218: quod baca remisit olivae, Hor. S. 2, 4, 69: sanguinem e pulmone, Ov. P. 1, 3, 19.—2. In partic. a.To let go back, to loosen, slacken, relax any thing strained, bound, rigid, etc. (syn. relaxo; opp. intendo, adduco): in agro ambulanti ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum recidisse, Cic. Div. 1, 54, 123; cf.: habenas vel adducere vel remittere, id. Lael. 13, 45: frena, Ov. M. 2, 191 (opp. retinere); 6, 228: lora, id. ib. 2, 200; id. Am. 3, 2, 14; cf.: vela pennarum, Lucr. 6, 743: ira contractis, hilaritas remissis (superciliis) ostenditur, Quint. 11, 3, 79: quattuor remissis (digitis) magis quam tensis, id. 11, 3, 99: digitis, Ov. H. 19, 197: remissis, id. M. 4, 229: junctasque manus remisit; vinclis remissis, etc., i. e.
to loose
, id. ib. 9, 314 sq.: digitum contrahens ac remittens, Plin. 11, 26, 32, 94: bracchia, i. e. to let sink or fall down, Verg. G. 1, 202: remissas manus, sinking or failing, Vulg. Heb. 12, 12: frigore mella Cogit hiems eademque calor liquefacta remittit,
dissolves again
,
melts
, Verg. G. 4, 36; cf.: cum se purpureo vere remittit humus,
opens again
,
thaws
, Tib. 3, 5, 4: vere remissus ager, Ov. F. 4, 126. — b.To leave behind, produce: veluti tractata notam labemque remittunt Atramenta, Hor. Ep. 2, 1, 235.— c. Jurid. t. t.: remittere nuntium or repudium, to send a bill of divorce, to dissolve a marriage or betrothal; v. nuntius and repudium.— B.Trop.1. In gen., to send back, give back, return, restore, dismiss, remove, etc.: (specula) simulacra remittunt, Lucr. 4, 337 Lachm.: vocem late nemora alta remittunt, Verg. A. 12, 929; cf.: totidemque remisit Verba locus, Ov. M. 3, 500: chorda sonum ... remittit acutum (with reddere), Hor. A. P. 349: vos me imperatoris nomine appellavistis: cujus si vos paenitet, vestrum vobis beneficium remitto, mihi meum restituite nomen, Caes. B. C. 2, 32 fin.: quin etiam ipsis (imperium) remittere, id. B. G. 7, 20: integram causam ad senatum remittit, refers, Tac. A. 3, 10: a quibus appellatum erit, si forte ad eosdem remittemur, Quint. 11, 1, 76; 12, 10, 21: veniam,
to return
,
repay
, Verg. A. 4, 436: quae nisi respuis ex animo longeque remittis, Lucr. 6, 68; cf.: opinionem animo,
to dismiss
,
reject
,
cast off
, Cic. Clu. 2, 6: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto,
resign it
, id. Sull. 30, 84: utramque provinciam remitto, exercitum depono, id. Phil. 8, 8, 25: Galliam togatam, id. ib. 8, 9, 27.— 2. In partic. a. (Acc. to I A. 2. a.) To slacken, relax, relieve, release, abate, remit (freq. and class.): omnes sonorum tum intendens tum remittens persequetur gradus, Cic. Or. 18, 59; cf.: (sonorum vis) tum remittit animos, tum contrahit, id. Leg. 2, 15, 38: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed quibus relaxem ac remittam, relieve, recreate, refresh, id. Fragm. ap. Non. 383, 23: ut requiescerem curamque animi remitterem, id. Verr. 2, 4, 61, 137: animum per dies festos licentius, Liv. 27, 31; and in a like sense with se, Nep. Alcib. 1 fin.; and mid.: mirum est, ut opusculis animus intendatur remittaturque, Plin. Ep. 7, 9, 13: animos a contentione pugnae, Liv. 5, 41: animos a certamine, id. 9, 12: animos a religione, id. 5, 25; cf.: nihil apud milites remittitur a summo certamine, id. 6, 24, 10: superioris temporis contentionem, Caes. B. C. 2, 14 fin.; cf. Cic. Brut. 55, 202: diligentiam in perdiscendo ac memoriam, Caes. B. G. 6, 14; cf.: curam et diligentiam remittunt, id. B. C. 2, 13: summum illud suum studium remisit, Cic. Brut. 93, 320: ea studia remissa temporibus revocavi, id. Tusc. 1, 1, 1: belli opera, Liv. 30, 3: bellum, id. 30, 23: pugnam, Sall. J. 60, 3 al.: urguent tamen et nihil remittunt, Cic. Fin. 4, 28, 77: equites petere ut sibi laxaret aliquid laboris; quibus ille, ne nihil remissum dicatis, remitto, etc., Liv. 9, 16: cottidie aliquid iracundiae remittebat, Cic. Phil. 8, 6, 19; cf. id. Att. 10, 4, 2: aliquid de suo, id. Rab. Post. 11, 31: horam de meis legitimis horis, id. Verr. 2, 1, 9, 25: aliquid de severitate cogendi, id. Phil. 1, 5, 12; 13, 17, 36: nihil de saevitiā, Tac. A. 6, 25 al.; cf. Caes. B. C. 3, 17: ex eo, quod ipse potest in dicendo, aliquantum remittet, Cic. Div. in Caecil. 15, 48: aliquid ex pristinā virtute, Caes. B. C. 3, 28: aliquid ex curā verborum, Quint. 10, 7, 22; 7, 1, 22.—With ellipsis of aliquid, etc.: illum viris fortissimis remittere de summā non potuisse, te mulieri deterrimae recte remississe, etc., Cic. Verr. 2, 3, 35, 82; Liv. 4, 43, 11: de voluntate nihil, Cic. Brut. 5, 17: nihil e solito luxu, Tac. H. 3, 55: nihil ex arrogantiā, id. Agr. 27 al.— Impers.: tum aequo animo remittendum de celeritate existumabat, Caes. B. G. 5, 49.— (b). With inf., to cease, leave off, omit to do any thing (rare; not in Cic. or Cæs.): si cogites, remittas jam me onerare injuriis, Ter. And. 5, 1, 8: neque remittit quid ubique hostis ageret explorare, Sall. J. 52, 5; cf.: quid bellicosus Cantaber cogitet, remittas Quaerere, Hor. C. 2, 11, 3.—(g). With se, or mid., to relax, abate: ubi dolor et inflammatio se remiserunt, Cels. 4, 24 fin.; cf.: cum se furor ille remisit, Ov. H. 4, 51: quae (febres) certum habent circuitum et ex toto remittuntur, Cels. 3, 12; cf. under II.—(d). Mid., to recreate one's self: eundem, cum scripsi, eundem etiam cum remittor, lego, Plin. Ep. 1, 16, 7; cf.: fas est et carmine remitti, id. ib. 7, 9, 9; cf. supra: animus remittatur, id. ib. 7, 9, 13.—(e) To give free course to (opp. continere): animi appetitus, qui tum remitterentur, tum continerentur, Cic. N. D. 2, 12, 34.—b. With respect to a person, to free one from any thing; to give up, grant, forgive, yield, resign, concede, surrender, sacrifice a thing to any one (= concedere, condonare); with acc. of the offence: Tranioni remitte quaeso hanc noxiam causā meā, Plaut. Most. 5, 2, 47: injuriam, Sall. H. 3, 61, 2 Dietsch: quare tum cito senex ille remisit injuriam?Sen. Contr. 2, 11, 1: ut ex animo tibi volens omne delictum remittam, App. M. 3, p. 137, 29; so freq. in late Lat., to remit, forgive a sin or offence: peccata, Vulg. Matt. 9, 2: blasphemia, id. ib. 12, 31: cogitationem, id. Act. 8, 22. — Freq. with acc. of the penalty: multam, Cic. Phil. 11, 8, 18: poenam alicui, Liv. 40, 10, 9: ipso remittente Verginio ultimam poenam, id. 3, 59, 10; 8, 35, 1: omnia tibi ista concedam et remittam, Cic. Verr. 2, 5, 9, 22; cf. id. Ac. 2, 33, 106; and: alicui remittere atque concedere, ut, etc., id. Planc. 30, 73: meam animadversionem et suppli cium ... remitto tibi et condono, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2: quod natura remittit, Invida jura negant, Ov. M. 10, 330: si per populum Romanum stipendium remittatur, Caes. B. G. 1, 44: pecunias, quas erant in publicum Varroni cives Romani polliciti, remittit, id. B. C. 2, 21; cf. Liv. 42, 53: aedes (venditas) alicui, to give up, resign a purchase, Plaut. Most. 3, 2, 111: tempus vobis, Cic. Verr. 2, 1, 11, 30: ut patria tantum nobis in nostrum privatum usum, quantum ipsi superesse posset, remitteret, id. Rep. 1, 4, 8: navem imperare debuisti ex foedere: remisisti in triennium: militem nullum umquam poposcisti per tot annos, id. Verr. 2, 4, 9, 21: tibi remittunt omnes istam voluptatem et eā se carere patiuntur,
resign that pleasure to you
, id. de Or. 1, 58, 246: ut memoriam simultatium patriae remitteret,
sacrifice to his country
, Liv. 9, 38; cf.: privata odia publicis utilitatibus remittere, Tac. A. 1, 10: ut sibi poenam magistri equitum remitteret (dictator),
that he would remit for their sake
, Liv. 8, 35: dictator consulibus in senatu magnifice conlaudatis et suarum quoque rerum illis remisso honore, dictaturā se abdicavit,
having been resigned in their favor
, id. 7, 11: jus ipsi remittent,
will abandon their claim
, id. 6, 18, 7.— Absol.: remittentibus tribunis plebis comitia per interregem sunt habita,
withdrawing their opposition
, Liv. 6, 36, 3: de tributo remiserunt, id. 5, 12, 13; cf. Tac. A. 1, 8: si hoc ipsi remitti vellent, remitterent ipsi de maritumis custodiis, Caes. B. C. 3, 17.— (b).Poet., with inf., to allow, permit: sed mora damnosa est nec res dubitare remittit, Ov. M. 11, 376; cf.: (Fides) occulte saevire vetat, prodesse remittit, Claud. Laud. Stil. 2, 37. — II.Neutr., to decrease, abate (very rare, but class.): si forte ventus remisisset, Caes. B. C. 3, 26: imbres, Liv. 40, 33, 4: pestilentia, id. 2, 34, 6: cum remiserant dolores pedum, Cic. Brut. 34, 130; cf.: si remittent quippiam Philumenae dolores, Ter. Hec. 3, 2, 14: tumor remittens, Cels. 7, 18: vapor calidus primo non remittit propter levitatem,
does not sink
, Vitr. 8, 2.— Hence, rĕmissus, a, um, P. a. (acc. to I. A. 2. a.), slack, loose, relaxed, languid (opp. contentus, contendere): membra, Lucr. 5, 852. A.Lit.: ut onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt, Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.: vox, ut nervi, quo remissior, hoc gravior et plenior, Quint. 11, 3, 42: ridens Venus et remisso Filius arcu, Hor. C. 3, 27, 67: ammoniacum, i. e.
liquid
, Pall. 1, 41, 2; cf. adeps, Veg. 1, 11, 4. — B.Trop., relaxed, not rigid, strict, or hard, both in a good and bad sense. 1.Mild, gentle, soft, indulgent, cheerful, good-humored, gay, etc. (syn.: lenis, mitis, dulcis): remissior ventus, Caes. B. C. 3, 26: remissiora frigora, id. B. G. 5, 12 fin.: cantūs remissiores, Cic. de Or. 1, 60, 254; cf.: tum intentis tum remissis modis, Quint. 11, 3, 17: si me non improbissime Dolabella tractasset, dubitassem fortasse, utrum remissior essem, an summo jure contenderem, Cic. Att. 16, 15, 1: in eo sermone non remissi sumus, id. Fin. 3, 1, 2: remissus et subridens, Tac. Or. 11 init.: nisi magistratus valde lenes et remissi sint, Cic. Rep. 1, 43, 66: in ulciscendo remissior, id. Red. ad Quir. 7, 23: animus (with lenis), id. de Or. 2, 46, 193; cf.: remississimo ad otium et ad omnem comitatem animo, i. e.
most prone
, Suet. Aug. 98: remissus et mitis, Plin. Ep. 3, 14, 5: cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere, Cic. Cael. 6, 13; cf. Suet. Galb. 14; id. Claud. 21: decorus est sermo senis quietus et remissus, Cic. Sen. 9, 28: remissius genus dicendi, id. Sest. 54, 115: amicitia remissior esse debet et liberior et dulcior, id. Lael. 18, 66; cf. affectus, Quint. 10, 1, 73: egressiones dulces et remissae, id. 11, 3, 164: joci, gay, merry (opp. curae graves), Ov. M. 3, 319; cf.: remissiores hilarioresque sermones, Suet. Tib. 21: opus, Ov. Tr. 2, 547. — 2.Slack, negligent, remiss (syn. languidus): esse remisso ac languido animo, Caes. B. C. 1, 21; cf.: nostris languentibus atque animo remissis, id. ib. 2, 14: dolus Numidarum nihil languidi neque remissi patiebatur, i. e. no negligence, Sall. J. 53, 6; 88, 2: in labore, Nep. Iphic. 3, 1: oderunt agilem gnavumque remissi, Hor. Ep. 1, 18, 90: remissior in petendo, Cic. Mur. 26, 52: vita remissior, Suet. Tib. 52.—b.Lower, cheaper: remissior aliquanto ejus fuit aestimatio quam annona,