Relictio, ônis, f. g. Verbale. Cic.A leauing: a forsaking.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĕlictĭo, ōnis, f. [relinquo], a leaving behind, a forsaking, abandoning: vituperatio desperationis ac relictionis rei publicae (just before, relinques patriam?), Cic. Att. 16, 7, 5: relictionem proditionemque consulis sui, id. Verr. 2, 1, 13, 35: propter argenti vivi relictionem, i. e.