Regimen, pen. cor. regíminis, n. g. Liu.Regiment: rule: gouernance.Vocis sermonisque regimen primores tenent dentes. Plin. The fore teeth moderate or rule our vosce or speech.Consilium vitæ regiméoque. Locr. Crucntum regimen manu tractare. Sta. To gouerne cruelly or tyranously.Lentum nauis regimen. Sen.
Lewis and Short: Latin dictionary
rĕgĭmen, ĭnis, n. [rego], a guiding, guidance, direction (freq. only after the Aug. per., esp. in. Tac.; not in Cic. or Cæs.). I.Lit.: regimen equorum exercere, Tac. A. 13, 3 fin.: classis, Vell. 2, 85, 2; cf.: procellis regimen impedire, Tac. A. 2, 23: equarum, id. ib. 13, 3: vocis sermonisque regimen primores (dentes) tenet, Plin. 7, 16, 15, 70.— B.Poet., concr., a rudder: frangitur et regimen, Ov. M. 11, 552: regimen carinae Flectere, id. ib. 3, 593: cum magnus inhorruit Auster ... Non regimen prodest, Petr. poët. 123, 235. — II.Trop., a guiding, governing, directing; rule, guidance, government, command.A. In gen.: in quo (sc. animo) consilium vitae regimenque locatum est, Lucr. 3, 95: regimen totius magistratūs penes Appium erat, Liv. 3, 33: rerum, id. 6, 6: summae rei penes Germanicum, Tac. A. 1, 31: regimen tenere, id. ib. 13, 49: cohortium, id. ib. 12, 42: morum legumque, Suet. Aug. 27 fin.: virtutis vestrae, Tac. H. 1, 84: in omnia regimen, id. A. 3, 47.—B. In partic., the direction of State affairs, rule, government, Enn. ap. Fest. p. 278 (Ann. v. 400 Vahl.); id. ap. Censor. Fragm. c. 14 (Trag. v. 381 ib.): regimen suscipere, Tac. A. 4, 9: regimen manu tractare cruentum, Stat. Th. 11, 658.—C. Concr., a ruler, director, governor: regimen rerum, i. e.
of the State
, Liv. 4, 31, 5: rerum humanarum, Val. Max. 1, 1, 9.