Purífico, cas, penu. corr. câre. Sueton. To purisie: to make pure or cleane.Authores sunt, ad quendam amnem greges corum descendere: ibique se purificantes solenoiter aqua circumspergi. Plin. de elephantis.
Lewis and Short: Latin dictionary
pūrĭfĭco, āvi, ātum, 1, v. a. [purus-facio], to make clean, to cleanse, purify (postAug.). I.Lit.: luteos pedes aquā, Plin. 30, 11, 28, 93: tunicas (oculorum) lacrimationum salivis, id. 11, 37, 54, 147: favum, id. 21, 14, 49, 83: agrum, Gell. 19, 12, 11: regnum, Just. 10, 3, 2.—II.Trop., to purify with religious rites, to expiate, atone for: se a concubitu mariti, Suet. Aug. 94: se, Plin. 8, 1, 1, 2: quod ille infamavit, te purifica, Lampr. Alex. 7; Paul. Nol. Carm. 6, 72.—Of animals, Plin. 10, 41, 57, 116.