Prorito, prorítas, pen. pro. proritâre. Colum. To prouoke: to intice: to allure: to styrre vp.Anagallis cærulea procidentia sedis retro agi tè diuerso rubens proritat. Plin.
Lewis and Short: Latin dictionary
prō-rīto, āre, v. a. [like ir-rito, āre; cf. also ira]. I.To provoke, cause, or produce by irritation (post - Aug.), Plin. 26, 8, 58, 90.—II.Transf., to incite, entice, allure, tempt (post-Aug.): nisi pretium proritat, Col. 2, 10, 17: quem spes proritat, Sen. Ep. 23, 2: proritat illos rei species, id. Tranq. 12, 5: stomachum varietate aptā ciborum, Scrib. Comp. 104: aliquem ad furias, Arn. 5, 178.