Promiscuus, Adiect. Plaut.Confuse: mixed or mingled one with an other.Diuina atque humana habere promiseua.Sal.To make no difference betweene diuine and humane things.Promiscua omnium generum cæde.Liu.With murdering or killing all sortes of people.Connubia promiscua. Li. When states or degrees are mingled togither in marriage without order or consideratiõ.Promiscuus his eius animalis victus. Pli. They liue and eate commonly togither with that beast.In vsum promiscuum venire. Pli. To come into common vse.In promiscuo vsu facta. Plin. Operam promiscuam dare. Plau. To helpe one an other: to do one for an other. Promiscuum genus, Genus epicœnum, & quasi incertum siue confusum. Quint.
Lewis and Short: Latin dictionary
prō-miscŭus (collat. form prōmis-cŭs, Gell. 11, 16, 8; 16, 13, 4; Liv. 5, 13, 7; prob. also ante-class.; v. below the adv. promiscam), a, um, adj. [misceo]. I.Lit., mixed, not separate or distinct, without distinction, in common, indiscriminate, promiscuous (as adj. not in Cic. or Cæs.): opera promiscua, Plaut. Rud. 4, 4, 138: conubia, i. e. between patricians and plebeians, Liv 4, 2; cf.: consulatum promiscuum patribus ac plebi facere, id. 7, 21. multitudo, of patricians and plebeians, Tac. A. 12, 7: vulgus, Vulg. Exod. 12, 38: promiscua omnium generum caedes, Liv. 2, 30 fin.: sepultura, Tac. A. 16, 16 fin.: jus, id. ib. 4, 16: spectaculum,
to which all are admitted without distinction
, id. ib. 14, 14: divina atque humana promiscua habere, Sall. C. 12, 2: privatae et promiscuae copiae,
common
,
general
,
public
, Tac. H. 1, 66: promiscuos feminarum concubitus permittere, Just. 3, 4, 5. —With object-clause: muta ista et inanima (sc. tecta) intercidere ac reparari promiscua sunt,
may be destroyed and restored again
, Tac. H. 1, 84 fin.—In neutr. absol.: in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit,
to be universal
, Liv. 29, 17; 34, 44; 40, 51: nec arma in promiscuo, sed clausa sub custode, i. e.
in every man's hands
, Tac. G. 44.—B. In partic., in gram., epicene: promiscuum nomen, i. e. epicoenum, Quint. 1, 4, 24.—II.Transf., common, usual (very rare and not ante-Aug.): promiscua ac vilia mercari, Tac. G. 5 fin.: varia promiscaque cogitatio, Gell. 11, 16, 8 (al. promiscua): opinionis tam promiscae errores, id. 16, 13, 4.—Hence, adv., in three forms. A. Form prōmiscam (acc. form from promiscus), in common, indiscriminately, promiscuously (ante-class.): promiscam dicebant pro promiscue, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.: ut meā laetitiā laetus promiscam siet, Plaut. Ps. 4, 5, 11: cetera promiscam voluit communia haberi, Varr. ap. Non. 361, 25.—B. Form prōmiscē, in common, indiscriminately, indifferently (post-class.), Cic. de Or. 3, 19, 72 B. and K.; Cic. Font. 6, 12; Liv. 3, 47, 5 Weissenb.: indistincte atque promisce annotare, Gell. praef. 2; 7, 3, 52: promisce atque indefinite largiri, id. 2, 24, 7: verbo uti, id. 10, 21, 2.— C. Form prōmiscŭē (the class. form), in common, promiscuously: (mares et feminae) promiscue in fluminibus perluuntur, Caes. B. G. 6, 21 fin.: promiscue puberes atque negotiatores interficere, Sall. J. 26, 3: promiscue toto quam proprie parvā frui parte (Campi Martii) malletis, Cic. Agr. 2, 31, 85; id. Font. 6, 22; Liv. 5, 55; Plin. 11, 37, 47, 130 al.