prŏbrōsus, a, um, adj. [probrum], shameful, ignominious, infamous (class.). A. Of persons: vitā probrosus, et opertus infamiā, Tac. A. 3, 68: feminae, Suet. Dom. 8: sordidissimus, et probrosissimus, Claud. Mamert. Grat. Act. ad Jul. 19.—B. Of things: crimen, Cic. Font. 12, 37: o magna Carthago, probrosis Altior Italiae ruinis!Hor. C. 3, 5, 39: natura, Suet. Calig. 11: carmina,