Plurâlis, & hoc plurâle, pen. prod. Of many. vt plurâlis numerus. Quintil.The plurall number.
Lewis and Short: Latin dictionary
plūrālis, e, adj. [plus], belonging or relating to more than one, relating to many (post-Aug.). I. In gen. 1. Pluralis elocutio testium, Dig. 22, 5, 12.—2.Plural, consisting of more than one: deitas, Arn. in Psa. 67.—II. In partic., a gram. t. t., plural: praeterea numeros, in quibus nos singularem ac pluralem habemus, Graeci et duikon, Quint. 1, 5, 42: genitivus,
of the plural
, id. 1, 6, 26.—Absol.: cum singulari pluralis subjungitur,
the plural
, Quint. 9, 3, 8: singularia pluralibus miscet, id. 9, 3, 63; 1, 5, 16; cf. id. 8, 6, 28.—Adv.: plūrālĭ-ter, in the plural, gram. t. t.: tonitrua nos pluraliter dicimus, Sen. Q. N. 2, 56, 1; Quint. 1, 6, 25; 8, 3, 35; 8, 6, 28.