Pauper, huius pauperis, pen. cor. com. ge. vel vt alij volunt, om. ge. Poore: a poore man: that lacketh.Turba pauperiorum. Horat. Ambitiosi pauperes. Quint. Poore men proude and desirous of honour.Facere pauperem. Sen. To make poore.Pauper vbique iacet.Ouid.Pauperis est numerare pecus.Ouid.It is a poore mans parte to number his cattaile.Meo sum pauper in ære. Horat. I am poore, but I owe nsthing.Congesto pauper in auro.Senec.Poore in the mids of great riches heaped togither, as couetous men are. Pauper, cum genitiuo positum: vt, Argenti & auri pauper. Hor. He that hath little money.Aquæ pauper Daunus. Horat. Daunus hauing little water.Colonus pauper ruris. Horat. Agri pauperis custos. Tibul. Cultus pauper. Tibul. Domus pauper. Virg.Pauper eloquentia per translationem, pro Inope & iciuna. Quint. Bare eloquence.Honos pauper.Stat.Incola pauper.Ouid. Terra pauper. Virg.Horti pauperis custos.Virg.Sub paupere tecto. Hor. Vena pauperiore fluit carmen.Ouid.Vena paupere manat ingenium.Ouid.Voluntas non pauper. Oui.
Lewis and Short: Latin dictionary
pauper, pĕris (fem. paupera, Plaut. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 12, 519, called obsolete by Varr. L. L. 8, 77 Müll.—Neutr. pauperum, Cael. Aur. Tard. 1, 1, 33.—Gen. plur. pauperorum, Petr. 46 dub.; Inscr. ex Ann. p. Chr. n. 341: AMATOR PAVPERORVM, ap. Fea, Framm. de' Fasti Cons. p. 90), adj. [root pau- of pau=ros (cf. paucus, etc.), and per- of pario, pe-per-i, producing little], poor, i. e. not wealthy, of small means, that has only enough for his moderate expenses (cf.: indigus, egenus, inops).—Absol.: pauper, cui opera vita erat, ruri fere Se continebat, Ter. Phorm. 2, 3, 16: qui (judices) saepe propter invidiam adimunt diviti, Aut propter misericordiam addunt pauperi, id. ib. 2, 1, 47: optavit honeste in patriā pauper vivere, id. And. 4, 5, 3: servus domini pauperis, id. Eun. 3, 2, 33; Cic. Par. 6, 3, 50: sisne ex pauperrimo dives factus, id. Vatin. 12, 29: si abundans opibus pauperem se vocet, Quint. 11, 1, 21: quod Aeque pauperibus prodest, locupletibus aeque, Hor. Ep. 1, 1, 25.—With in and abl.: meo sum pauper in aere, Hor. Ep. 2, 2, 12.—(b). With gen.: horum Semper ego optarim pauperrimus esse bonorum, Hor. S. 1, 1, 79: pauper Opimius argenti positi intus et auri, id. ib. 2, 3, 142: aquae, id. C. 3, 30, 11.— Subst.: pauper, ĕris, comm., a poor man: pauperum tabernae, Hor. C. 1, 4, 13: pauperum cenae, id. ib. 3, 29, 14: pauperum sepulcra, id. Epod. 17, 47: pauperiorum turbae, id. S. 1, 1, 111.—2. Of things, poor, scanty, inconsiderable, small, meagre (mostly poet. and in post-Aug. prose).—Absol.: pauperes res inopesque, Plaut. Rud. 1, 5, 24: ager, Tib. 1, 1, 23 (19): mensa, id. 1, 1, 37: pauperis tuguri culmen, Verg. E. 1, 69: domus, id. A. 12, 519: et carmen venā pauperiore fluit, Ov. P. 4, 2, 20: pauper pudor, Phaedr. 2, 1, 14: nomina pauperis aevi, Luc. 10, 151: eloquentia, Quint. 10, 5, 5.— With gen.: pauper sulci cerealis Abella, Sil. 8, 545.—With abl.: exemplis pauperior, App. Flor. fin.—B.Transf., for egenus, needy, indigent: homo Pauper, qui educit in egestate liberos, Caecil. ap. Gell. 2, 23, 21: inopes ac pauperes, Cic. Par. 6, 3, 52.—II.Trop., poor, feeble, intellectually (very rare; cf. miser, misellus): miser enim et (ut ita dicam) pauper orator est, qui, etc., Quint. 8 prooem. 28.—(b). Pauperes spiritu, i. e. humble, Vulg. Matt. 5, 3.—Hence, adv., poorly; in comp.: pauperius incedit, Tert. Cult. Fem. 11 fin.