Palmes, pálmitis, pen. cor. m. g. Plin. The braunch most commouly of a vine.Grauidus palmes.Ouid.Orbi palmites. Colum. Brannches that budde not.Palmes pampinarius.The young braunches of a vine that beareth no fruite but leaues.Palmes fructuarius.A braunch that beareth grapes.Palmes focarius.A braunch that springeth out of the middes and very cleft of two vowes that grow forkewise.Opaco palmite baccæ. Claud. Lætus palmes se agit ad auras. Virgil. The fertile braunche groweth vp into the aire.Citare palmitem, Vide CITO.Musta ferre è palmite.Ouid.Gemma mouetur de palmite.Ouid.Palmes & Pampinus, pro eodem. Colum.
Lewis and Short: Latin dictionary
palmĕs, ĭtis, m. [1. palma, II. E.], a young branch or shoot of a vine, a vinesprig, vine-sprout (syn. pampinus). I.Lit.: palmites vitium sarmenta appellantur, quod in modum palmarum humanarum virgulas quasi digitos edunt, Fest. p. 222 Müll.: palmitum duo genera sunt, alterum pampinarium, alterum fructuarium, Col. 5, 6, 26 sq.; id. 3, 10, 14; 4, 22, 10; Plin. 17, 22, 35, 175; 14, 1, 3, 10: jam laeto turgent in palmite gemmae, Verg. E. 7, 48: stratus humi palmes, Juv. 8, 78; Ov. F. 1, 152: ego sum vitis, vos palmites, Vulg. Johan. 15, 5.—II.Transf.A.A vine; a vineyard: Icario nemorosus palmite Gaurus, Stat. S. 3, 1, 147; Mart. 8, 40, 1.—B. In gen., a bough, branch: crudus arboris, Luc. 4, 317: palmites arborum, Curt. 4, 3, 10 (where Mützell reads palmas); Plin. 13, 4, 7, 30: opaco palmite bacae, Claud. Nupt. Hon. 217.