Ostium, huius ostij. Plaut.A dore or gate: an entrie.Ostium & limen carceris.Cic.Reclusa ostia. Lucret. Auscultare ab ostio. Vide AVSCVLTO. Aperto ostio dormire.Cic.Obdere ostio pessulum, Vide OBDO.Pernoctare ad ostium carceris.Pulsare ostium. Vide PVLSO. Ab ostio quærere aliquem.Cic.To aske for one at the doore. Ostia, ostiorum, tantum pluraliter, Vir.The mouthes or entries of riuers.Ostium.Virg.The mouth & entrie into an hauen.Introitus atque ostium portus.Cic.The entrie and mouth of the hauen. Fluminis ostium. Cic.Occani ostium.Cic. Sacra ostia inferni. Virg.Turbida ostia Tartariæ portæ. Sil. Recta ostia viarum. Lucret. Oppilare ostia. Lucret. To stop the entries of riuers.
Lewis and Short: Latin dictionary
Ostĭa, ae, f., and Ostĭa, ōrum, n. [ostium; cf. Engl. mouth, in Ply-mouth, Yar-mouth, etc.], a seaport town in Latium, at the mouth of the Tiber, built by Ancus Marcius, still called Ostia: Ostiam urbem ad exitum Tiberis in mare fluentis Ancus Marcius rex condidisse fertur, Paul. ex Fest. p. 197 Müll.; cf.: urbs, quam secundum ostium Tiberis (Ancus Marcius) posuit, ex quo etiam Ostiam. id. s. v. Quiritium, p. 254 ib.; Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. quaeso, p. 258 ib. (Ann. v. 145 Vahl.): in ore Tiberis Ostia urbs condita, Liv. 1, 33 fin.; Cic. Rep. 2, 3, 5.—Form Ostia, ōrum, Liv. 9, 19, 4; 23, 37, 1.—Hence, II. Ostĭen-sis, e, adj., of or belonging to Ostia, Ostian (class.): Ostiensis ager, Cic. Att. 12, 23, 3; Liv. 8, 12: populus, id. 27, 38: quaestor (L. Saturninus), Cic. Sest. 17, 39: portus, Plin. 9, 6, 5, 14: provincia,
the duty of one of the quœstors to superintend the aqueducts leading to Rome
,
and the supplying of Rome with corn
, Cic. Mur. 8, 18; Suet. Claud. 24: incommodum,
the capture of the Roman fleet by pirates at Ostia
ostĭum, ii, n. [kindred with Sanscr. oshtha, labium; Slav. ūsta, the same; cf. os], a door (class.; cf.: porta, janua, fores, valvae). I.Lit.: omnia istaec auscultavi ab ostio, Plaut. Merc. 2, 4, 9: observare, id. Mil. 2, 3, 81: rectum ostium, the front-door (cf. posticum), Plaut. Mil. 2, 3, 58 Brix ad loc.: aperire,
, id. Fam. 3, 8, 5; v. 2. ostiarius, III.: sepulcri, Dig. 43, 23, 11.—II.Transf., a mouth, an entrance of any kind: Acheruntis ostium in nostrost agro, Plaut. Trin. 2, 4, 124: aperto ex ostio Alti Acheruntis. Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37: sacra Inferni ostia, Verg. G. 4, 467; id. A. 6, 109: ne in rimis areae grana oblitescant, et ostia aperiant muribus ac formicis,
entrances
, Varr. R. R. 1, 51, 1: portūs, Cic. Verr. 2, 4, 53, 118: fluminis,
mouth
, id. Phil. 2, 11, 26; Liv. 24, 40; 44, 6; 44, 45; cf. Rhodani, Caes. B. C. 2, 1: Tiberinaque ad ostia venit, Ov. M. 15, 728; cf. Verg. A. 1, 13: Oceani, i. e.