Mutilo, mûtilas, pen. cor. mutilâre. Ter. To cut of: to minish: to take away: to make vnperfite: to mayme.
Mutilus, pen. cor. Adiect. Hor. Lacking some principall parte: mutilate: lame: maymed: vnperfite.Cornibus mutilus. Cæs. That lacketh hornes.Mutili boues. Col. Oxen without hornes.Mutilus aries. Col. A ramme without hornes.Mutila & hiantia.Cic.A stile vnperfite and not well filling the eare.Mutila & decurtata.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
mŭtĭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [mutilus], to cut or lop off, to cut short, clip, crop; to maim, mutilate (syn.: trunco, tondeo, amputo). I.Lit.: naso auribusque mutilatis, Liv. 29, 9: corpora securibus, Curt. 9, 2, 10: aures naresque, id. 7, 5, 21: mutilatae cauda colubrae, Ov. M. 6, 559: ramos, id. de Nuce, 37: dentem, Plin. 8, 5, 5, 11.— II.Transf.A.To mutilate, in pronunciation: verba, Plin. 7, 16, 15, 70.—B.To shorten, to diminish, lessen: aliquem, i. e.
mŭtĭlus, a, um, adj. [mitulos or mu/tilos], maimed, mutilated (class.; syn.: truncus, curtus, mancus). I.Lit. So of those who cut off a thumb to escape military service, Cod. Th. 7, 13, 10: grabatulus uno pede mutilus, App. M. 1, p. 107, 19: naves (al. mutilatae), Liv. 37, 24: litterae, Gell. 17, 9, 12. —Of horned animals which have lost one or both horns: bos, Varr. L. L. 9, 33 Müll.: alces mutilae sunt cornibus,
without horns
, Caes. B. G. 6, 26: capella, Col. 7, 6.—Hence jestingly, transf.: sic mutilus (i. e. exsecto cornu) minitaris?Hor. S. 1, 5, 60.—II.Trop.: mutila et quasi decurtata (in oratione) sentire, Cic. Or. 53, 178: mutila quaedam et hiantia loqui,