Monstratio, ônis, fœm gen. Verbal. Terent.A shewing or declating.
Lewis and Short: Latin dictionary
monstrātĭo, ōnis, f. [id.], a showing, direction (only in Terence and Vitruv.): defessus sum ambulando: ut, Syre, te cum tuā Monstratione magnus perdat Juppiter,
direction
, Ter. Ad. 4, 6, 1: solers et expedita monstratio,