Modulor, pen. corr. modulâris, modulâtus sum, modulári. Gell. To make or do by number or measure: to sing: to speake with plcasant tune and accent.Modulari carmen.Virg.To sing a verse: to sing meeter.Carmen modulari arundine.Ouid.Vocem modulari.Cic.To measure and tune the voyce.Orationem modulari.Cic.To tune and accent.Verba modulanda fidibus. Hor.
Lewis and Short: Latin dictionary
mŏdŭlor, ātus, 1, v. dep. [modulus], to measure off properly, to measure; to manage properly, to regulate. I. In gen. (only post-Aug.): in modulanda statūs longitudinisque ejus praestantiā, Gell. 1, 1, 1; cf.: quanta longinquitas corporis ei mensurae conveniret, modificatus est, id. ib.fin.: ita modulante naturā, Plin. 2, 54, 55, 142.— II. In partic., of singing, speaking, dancing, etc., to measure rhythmically; to modulate; hence, transf., to dance, to represent by dancing; to sing, to play (class.): ipsa natura, quasi modularetur hominum orationem, in omni verbo posuit acutam vocem, Cic. Or. 18, 58; cf.: hominum aures vocem naturā modulantur,
modulate
, id. de Or. 3, 48, 185: insulae, Saliares dictae, quoniam in symphoniae cantu ad ictus modulantium pedum moventur, Plin. 2, 95, 96, 209.—B.Transf.: virgines sonum vocis pulsu pedum modulantes incesserunt,
beating time to, accompanying with the dance
, Liv. 27, 37 fin.: (carmina) pastoris Siculi modulabor avenā, Verg. E. 10, 51: carmina descripsi, et modulans alterna notavi, id. ib. 5, 14: verba fidibus modulanda Latinis, Hor. Ep. 2, 2, 143: lyram, Tib. 3, 4, 39 —Hence, mŏdŭlātus, a, um, Part. and P. a., in pass. signif. A.Played upon, made by playing, played. 1. Of an instrument: dic Latinum, Barbite, carmen Lesbio primum modulate civi, Hor. C. 1, 32, 5.—2. Of a song, tune, etc., sung: carmina, Suet. Aug. 57: a canticis ad aliorum similitudinem modulatis, Quint. 9, 2, 35.— B.Properly measured, in due measure, in time, melodious, musical (poet. and in postAug. prose): ipso modulata dolore Verba fundebat, Ov. M. 14, 428: sonus, Plin. 10, 29, 43, 81; 85.—Comp.: ut moderatiores modulatioresque fierent animi,
more harmonious
, Gell. 1, 11, 1: lingua, id. 1, 15, 14: orationem modulatiorem aptioremque reddit, id. 13, 24, 9.—Sup.: modulatissimus cantus, Flor. 2, 7, 15.—Hence, adv.: mŏ-dŭlātē, measuredly, according to measure, in time, melodiously: modulate canentes tibiae, Cic. N. D. 2, 8, 22: haec tu quam perite, quam concinne, quam modulate enuntiāsti, Aus. Ep. 19.—Comp.: ars modulatius incedendi, Amm. 16, 5, 10: verba modulatius collocata, Gell. 11, 13, 2.