Módicus, pen. corr. Adiectiuum. Plin. Little: small: sew: measutable: that exceedeth not.Aceruus modicus. Horat. A small heape.Anus modica.Plaut.Cantaris modicis potare. Horat. Classis modica. Liu.Collis modicus.Plin. iun.Corporatura modica. Col. Of meane state or plight of body.Funus modicum. Tac. Mentio modica & vulgaris.Tacit.Patella modica cœnare. Horat. To make a slender supper.Sacellum modicum.Tacit.Sepulchrum modicum.Tacit. Originis modicus. Tac. Of base or meane stocke.Pecuniæ modicus.Tacit.That hath small store of money.Voti modicus. Pers. That wisheth or desireth not much. Modicus.Plaut. Domum modici introierunt. Fewe went into the house.Pecunia modica.Cic.Little money.Cui animus modicun Plaut.That hath a maderate minde content with few things.Centuria modica. Varro. Modicus cultu, & in cultu.Plin. iun.Meane and moderate in his apparell: that vseth not superfluous apparell.Eques modicus. Tac. A meane gentleman not exceeding rich.Exercitationibus modicis vtendum.Cic.Facultatibus modicus.Plin. iun.Not very rich: of meane substance.Gradu modico ire.Plaut.To goe softly.Hoc discernere, modici iudicij est. Quint. A meane iudgemÊt may discerne that.Modico ediro prælio in fugam inclinarent.Liu.After they had fought a little.Quies modica.Liu.Little rest.Res pauperculæ, modicæ, & modestæ, Plaut.Poore: meane, and moderate state.Modicus titulus.Plin. iun.A small title.Sed tamen modici fuimus in hypothesi.Cic.But we were briefe.
Lewis and Short: Latin dictionary
mŏdĭcus, a, um, adj. [modus], having or keeping a proper measure, moderate (cf. mediocris); esp. in behavior, modest, temperate; also, of size, moderate-sized; middling, ordinary, mean, bad (class.; syn.: moderatus, mediocris). I. In a good sense: modico gradu ire, Plaut. Poen. 3, 1, 19: potiones, Cic. Div. 1, 51, 115: convivia, id. Sen. 13, 44: severitas, id. ib. 18, 65: industrios, supplices, modicos esse, Sall. J. 85, 1: domi modicus, id. ib. 63, 2: modicum quoddam corpus (historiae),