Loquax, loquacior, loquacissimus. Cic.Ful of wordes: very talkatiue. Loquax & mutus, contraria. Cic.Nutu manibusque loquax. Claud. Signifying by tokens of hande and countenaunce.Auis loquax.Ouid.Loquax epistola.Cic.A long letter full of wordes.Fama loquax.Ouid. Lymphæ loquaces. Hora. Nutus loquaces. Tibul. Beckes, or signes by whych one declareth his minde.Oculi loquaces. Tibul. Loquax senectus. Cic.Ranæ loquaces.Virg. Vultus loquax. Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
lŏquax, ācis, adj. [loquor], talkative, prating, chattering, loquacious, full of words. I.Lit.: quae (ars) in excogitandis argumentis muta nimium est, in judicandis nimium loquax, Cic. de Or. 2, 38, 160: senectus est naturā loquacior, id. de Sen. 16, 55: homo loquacissimus obmutuit, id. Fl. 20, 48: loquacem esse de aliquo, Prop. 3, 23, 22 (4, 25, 2).—With gen.: mendaciorum loquacissimus, Tert. Apol. 16.—II.Transf.: ranae,
croaking
, Verg. G. 3, 431: nidus, i. e.
in which the young birds chatter
, id. A. 12, 475; cf., of young children: ipse (pater) loquaci gaudebit nido, Juv. 5, 142: stagna (on account of the frogs in them), Verg. A. 11, 458: nutus, Tib. 1, 2, 21: oculi,
, Hor. C. 3, 13, 15: fama, Ov. P. 2, 9, 3.—Comp.: avium loquaciores quae minores, Plin. 11, 51, 112, 268.—Hence, adv.: lŏquācĭter, talkatively, loquaciously: loquaciter litigiosus, Cic. Mur. 12, 26: scribetur tibi forma loquaciter et situs agri, i. e.