Laurea, laureæ, f. g. Plin. A leafe or braunch of Bay.Cana laurea.Ouid. Gratissima phœbo laurea. Virg. Laurea, pro lauro aliquando ponitur. Horat. A Bay tree. Laurea. Mart. Cic.A garland of Bay.Meritus linguæ lauream.Cic. Plin. Appolinari laurea donandus. Horat. Laureum, & laurum, & mutata dipthongo loream, pro codem accipit. Cato.
Laureus, Adie. Of Bay. vt Laurea corona. Liu.A garland of bay.Laureus ramus. Plin. Serta laurea. Ouid.
laurĕus, a, um, adj. [id.], of laurel, laurel-. I.Adj.: vectes laurei, Cato, R. R. 31: folia, id. ib. 76: corona, Liv. 23, 11: in nitidā laurea serta comā, Ov. Tr. 2, 172: oleum,
laurel-oil
, Plin. 20, 13, 51, 137: ramus, id. 15, 30, 40, 136: ramulus, Suet. Caes. 81: pira, i. e.
that smell like laurel
, Col. 12, 10: cerasa,
grafted on laurel
, Plin. 15, 25, 30, 104: nemus, Mart. 10, 92, 11.— II.Subst.: laurĕa, ae, f.A. (Sc. arbor.) The laurel-tree: laurea in puppi navis longae enata, Liv. 32, 1: tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus, Hor. C. 2, 15, 9: factis modo laurea ramis annuit, Ov. M. 1, 566: ex Pannonia, Plin. Pan. 8, 3.—B. (Sc. corona.) A laurel crown or garland, laurel branch, as the ornament of Apollo, of poets, of ancestral images, of generals enjoying a triumph, and of letters containing news of a victory: te precor, o vates, assit tua laurea nobis, Ov. R. Am. 75: laureā donandus Apollinari, Hor. C. 4, 2, 9: cedant arma togae, concedat laurea linguae, Cic. poët. Off. 1, 22, 77: quam lauream cum tua laudatione conferam, id. Fam. 15, 6, 1. Sometimes victorious generals, instead of a triumphal procession, contented themselves with carrying a laurel branch to the Capitol: de Cattis Dacisque duplicem triumphum egit: de Sarmatis lauream modo Capitolino Jovi retulit, Suet. Dom. 6: urbem praetextatus et laurea coronatus intravit, id. Tib. 17; id. Ner. 13; Plin. Pan. 8: thyrsus enim vobis, gestata est laurea nobis, Ov. P. 2, 5, 67: bellorum laureas victori tradens, Just. 14, 4, 17.—2.Trop., a victory, triumph: primus in toga triumphum linguaeque lauream merite, Plin. 7, 30, 31, 117; cf.: parite laudem et lauream, Plaut. Cist. 1, 3, 53. laurex (laurix), ĭcis, m. (Balearic), a young rabbit cut out from the mother, or taken from her teats, Plin. 8, 55, 81, 217.