Irrigo, irrigas, pen. cor. irrigâre. Cice. To water grounde: to bring water into the fildes out of a riu.Irrigatus plagis homo. Plaur. One so beaten that the bloud followeth.Aquã irrigato leuiter in areas. Caro. Water the beds sofcely.Genæ irrigantur affiduo rore. Sen. Sopor irrigat artus.Virg.
Lewis and Short: Latin dictionary
irrĭgo (inr-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. inrigo], to lead or conduct water or other liquids to a place. I.Lit.: amurcam ad arbores, Cato, R. R. 36: aquam in areas, id. ib. 151: imbres (plantis), Verg. G. 4, 115.— II.Transf.A.To water, irrigate: Aegyptum Nilus irrigat, Cic. N. D. 2, 52, 130; cf. fig.: Democritus, cujus fontibus Epicurus hortulos suos inrigavit, id. ib. 1, 43, 120: jugera L. prati, id. Q. Fr. 3, 1, 2, 3: hortos, Just. 11, 10, 9.—B.To overflow, inundate: Circus Tiberi superfuso irrigatus, Liv. 7, 3: Pactolus irrigat culta auro, Verg. A. 10, 142.— C.To wet, moisten, bedew: terram sanguine, Plin. 2, 63, 63, 159: irrigat terram cruor, Sen. Thyest. 44: fletu genas, id. Phoen. 441. — D.To supply with fluid: venas quae sub cute sunt. Cels. 7, 7, 15; cf. Flor. 1, 23, 2.— III.Trop.A.To cheer, refresh, nourish, strengthen, flood, diffuse: vino aetatem, Plaut. Poen. 3, 3, 86: per aures pectus, Lucil. ap. Non. 497, 31: sol irrigat assidue caelum candore recenti, Lucr. 5, 282: per membra quietem, to diffuse, id. 4, 908; cf.: alicui placidam per membra quietem, Verg. A. 1, 692: fessos sopor irrigat artus, id. ib. 3, 511: ut studiosi juvenes lectione severa irrigarentur, Petr. 4.—B.To flood, overwhelm (com.): irrigatus plagis, i.e.