Innascor, innasceris, pe. cor. innatus sum, innasci. Plaut.To bee ingendred in one.Non mihi auaritia vnquã innata est.Plaut.It was nenet my nature to be couetous. Id vitium omnibus innatÛ est. Ter. That saulte is in al men naturally.Filix innascitur agris. Hor. Groweth in.Robora innata rupibus.Ouid.That grow vpon.Innasci idem quod nasci aliquando siguificat.Plaut.To bee borne: to growe.Innatus & insitus. Assumptus & aduentitius contraria. Cic.Receptum & inoatum, contraria.Cic.Taken by instruction and ingendred natur ally.Innatus in nobis amor cognitionis & scientiæ. Ci. We haue in us naturally a loue of.Insitam quandamvel potius innatam cupiditatem seientiæ habemus.Cic.We haue grassed or rather naturally ingÊdred in vs, a singuler desire of knowledge,Libido innata.Ouid.Probitas gratuita homini innata est.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-nascor, nātus sum, 3, v. dep., to be born in, to grow or spring up in a place. I.Lit.: neglectis urenda filix innascitur agris, Hor. S. 1, 3, 37: Fauni velut innati triviis, id. A. P. 245: innata rupibus altis robora, Ov. H. 7, 37: eodem innati solo, quod incolunt, Just. 2, 6: innata in cornibus cervi hedera, Plin. 8, 32, 50, 117: calvitium uni tantum animalium homini, praeterquam innatum,
excepting those that have it naturally
, id. 11, 37, 47, 131.—II.Trop. (class.), to arise in, originate in, be produced in: in hac elatione animi nimia cupiditas principatus innascitur, Cic. Off. 1, 19, 64.—Hence, P. a.: innātus, a, um, inborn, innate, inherent, natural.(a). With dat.: non mihi avaritia umquam innatast; satis habeo divitiarum, Plaut. Mil. 4, 2, 71: innatam esse homini probitatem, Cic. Fin. 2, 31, 99: sunt ingeniis nostris semina innata virtutum, id. Tusc. 3, 1, 2: est quaedam alacritas naturaliter innata omnibus, Caes. B. C. 3, 92, 3: affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, Plin. Pan. 20, 2.— (b). With in and abl.: tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor, Cic. Fin. 5, 18, 48: in animis eorum insitum atque innatum esse videtur, id. Verr. 2, 4, 48.— (g).Absol.: nos habere insitam quandam, vel potius innatam cupiditatem scientiae, Cic. Fin. 4, 2, 4: innata atque insita anteponantur assumptis atque adventiciis, id. Top. 18, 69: affectatio innata videtur esse, non arcessita, Quint. 9, 3, 74.