Infensus, Adiect. ab Infero. Ter. Displeased sore: mooued with anget and hate to ward one: that beareth malice: an heauye friend.Infensus & inimicus.Cic.Infenso atque in imico animo ire in aliquem. Cice. With an angry and hateful mind.Dictis infensus amaris.Stat.Ignem infensum corripit.Virg.Infensa atque inimica natura hominum generi.Cic.Valetudo infensa. Tac. Sicknes.
Lewis and Short: Latin dictionary
infensus, a, um, adj. [2. in-fendo], hostile, inimical, enraged (class.; cf. infestus): infenso atque inimico animo venire, Cic. Verr. 2, 2, 61, 149.— With dat.: Drances infensus Turno, Verg. A. 11, 122: opes principibus infensae,
dangerous
, Tac. A. 11, 1. — With in and acc.: infensioribus in se quam in illum judicibus, Liv. 39, 6, 5: infensius servitium,