Infamis, & hoc infame, pe. pro. Ci. Defamed: infamous: slandered: ill reported of: that hath an il name.Homines vicijs atque omni dedecore infames. Ci. That haue the name: to be distained with al vice and dishonesty.Infamem facere.Terent.To defame and make to have an yil name.Infames frigoribus Alpes.Liu.Much spoken of for the greate cold they haue.Infamis annus pestilentia.Liu.A yeare much spoken of for the great plague that was in it.Carmen infame, Ouid.Infamis ac nesaria cera.Cic.A wicked plaier of tables % hath much il spoken of them.Genus infame Danai. Hor. Ludi infames. Propert. Iname nomen. Plin. A name of much reproch.Infame os Antonij. Ci. A slaunderous tougue, and that vseth much filthy communication.Terræ infames cæde.Ouid.Landes il spoken of for murder committed.Vita infamis, Lucr. Infamis digitus. Pers. The middle singer.Infá mia, infámiæ, f. g. Ter. Infamie: slaunder: il name: ill report: obloquie.-cauit ne vnquam infamiæ ea res sibi esset. Ter. That that thing should not hurt his name, or bring him in obloquie.Metus infamiæ. Tac. Intactus infamia, Vide INTACTVS.Temporis infamia.Ouid.Inueterata infamia. Quin. Mendax infamia. Hor. Vetus infamia est in saxo.Ouid. In infamiam accedere.Plaut.To come into obloquie and yl name.Attingit eum hæc infamia. Vide ATTINGO. Auertere ab infamia, Vide AVERTO.Inurere infamiam alicui, Vide INVRO.Leuare sese infamia, Vide LEVO.Liberare infamia.Cic.
Infámo, infámas, pe. pro. infamâre. Quin. To defame or report il of: to slaunder: to make to haue an ill name.Infamare parricidij. Qui. To bring one in slaÛder of paricide or murdering his father.Animum infamare timore.Ouid.To dishonest.Funera infamantia bellum.Stat.Ferrum infamare veneno. Sil. Officia alicuius infamare. Quin. To slaunder or defame. Infamare, Liu.To publish or spred abroade. Infamandæ rei causa. Liu. Infamare agrum. Col. To slaunder a ground and cause it be counted as ill and barraine.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-fāmis, e, adj. [2. in-fama], of ill report, ill spoken of, disreputable, notorious, infamous (class.): homines ceteris vitiis atque omni dedecore infames, Cic. Clu. 47, 130: Metellus, infamis auctor deserendae Italiae, Liv. 27, 11, 12: captarum pecuniarum suspicione, id. 42, 45, 8: Valens ob lucra et quaestus infamis, Tac. H. 2, 56: filius, Quint. 9, 2, 79: ut inops infamis ne sim, Plaut. Trin. 3, 2, 63.— Of things: domus infamis et pestilens, Plin. Ep. 7, 27, 5: digitus, the middle finger, because used in unbecoming and scornful gestures (cf. Juv. 10, 53), Pers. 2, 33 Gildersleeve ad loc.: tabella, Cic. Div. in Caecil. 7, 24: turpis adulescentia, vita infamis, id. Font. 11, 24: carmen, Ov. R. Am. 254: annus, Liv. 8, 18, 2: Alpes frigoribus, id. 8, 21, 31: scopuli, Hor. C. 1, 3, 20: materia, Gell. 17, 12, 1: quo facto (maledicto) condemnatus infamis efficitur, Paul. Sent. 5, 4, 19.—Adv.: infāmĭ-ter, infamously; only sup.: alicui infamissime adhaerere, Capitol. Pert. 13, 8.
in-fāmo, āvi, ātum, 1, v. a. [infamis], to bring into ill repute, to brand with infamy, to disgrace, dishonor, defame (rare but class.). I.Lit.: ut tua moderatio et gravitas aliorum infamet injuriam, Cic. Fam. 9, 12: Juppiter infamat seque suamque domum, Prop. 3, 11, 28 (4, 10, 28 M.): hunc infamatum,
branded
, Nep. Alc. 11: infamata dea,
ill-famed
,
ill-renowned
, Ov. M. 14, 446: Acheloön, Stat. Th. 7, 416: suspecti testes, quos vitae humilitas infamaverit, Paul. Sent. 5, 15, 1.—II.Transf., to blame, accuse, charge (post-Aug.): aliquem temeritatis, Sen. Ep. 22: infamandae rei causa, Liv. 40, 7, 8: fidem, Quint. 10, 1, 74.