Inexorabilis, & hoc inexorábile, pen. corr. Cicer.That cannotbe intreated.Fatum inexorabile. Vir. Inexorabilis iudex. Ci. An hard iudge that wil not be intreated.Inexorabilis res.Liu.
Lewis and Short: Latin dictionary
ĭn-exōrābĭlis, e, adj.I.That cannot be moved by entreaty, inexorable (class.). A. Of persons, constr. with in, adversus, contra, or dat.(a). With in and acc.: qui inexorabilis in ceteros esse visus sum, Cic. Sull. 31, 87.—(b). With adversus: adversus te et rem tuam, Liv. 34, 4, 18.— (g). With contra: contra improbos nocentesque, Gell. 14, 4, 3.—(d). With dat.: delictis, Tac. A. 11, 18.— (e) Absol.: ni me inexorabilem faxis, Pac. ap. Non. 184, 4: judices, Cic. Tusc. 1, 5, 10: Achilles, Hor. A. P. 121.—B. Of inanim. and abstr. things: res, Liv. 2, 3: disciplina,
inexorably severe
,
rigorous
, Tac. H. 1, 51: odium, Ov. M. 5, 244: fatum, Verg. G. 2, 491: claustra, Val. Max. 4, 8, 2.— II.That cannot be obtained by entreaty: neque inexorabile certe, Quod petimus, Val. Fl. 5, 321.