Indícium, indícij, n. ge. Sal.A detertíon, vttering, or hemraying. A signe or token.Insigne toæ erga me beneuolentiæ indicium.Cic.A notable token of.Coniurationis indicium.Cic.The detection or visclosing of a conspiracie.Doloris præsentis indicium.Cic.A token.Co mmunis exitij indicia afferre. Ci. To shew tokens or giue signification of.Mali indicium.Ouid.Clariora indicia naturæ.Cic.Notæ scelerum & indicia parricidiorum. Ci. Markes of mischief and tokens of murder.Argumenta & indicia sceleris.Cic.Scelerum indicia ostendere, & periculorum signa parefacere. Cicero. Monumontum positum, vt esset indicium oppressi senatus.Cicer.That it might be as a token of the senate by power oppressed.Indicia & vestigia omnia veneni in illius mortuæ corpore fuerunt.Cic.Signes and tokens.Defixum ad memoriam omnium gentium sempiternã indicium.Cic.Ex indicio nihil periculi. Ter. There is no leoperdy in disclosing the thing.Indicio esse, Terent. Quale ingenium haberes, fuit indicio oratio toa. Thy comnumication well notiffed what dysposition thou wast of.Infrequens Senatus indicio erat socijs, afflictam ciuitatem pestilentia esse. Li. The smale resort of Senatoures signified, &c.Indicio de se ipse erit, vos eritis iudices. Ter. Hee mill vtter himselfe.Per indicium enunciata res. Cæsar. The matter was told by some that bewrayed it.Indicij partem accipere. Ci. To heare part of the detection or vttering.Edere indicium, Vide Edo, edis.
Indico, indícis, pe. pro. indixi, indictum, indícere. To denounce: to declare solemnly: to set a taxe or subsidie: to appoint or cõmaude.Indicere bellum.Cic.To denounce or proclaime warre.Bellum indicere populis.Ouid.Bellum indicere voluptatibus: per translationem dictum. C. To resist and striue against sensualitie and pleasure.Bellum indicere ventri. Horatius. To fast: to refrayne from meate.Sibi bellum indicere. Cice. To hurte bexe and torment himselfe.Tibia indixit choras. Virgil. The pype or flute called them to daunsing.Cœoam indicere alicui. Mart. To bespeake a supper for one: to tel that one wil sup with him: to command a supper to to be be prepared.Consilium indicere.Liu.To appoint or command a coÛsaile.Diem indicere pugnæ.Liu.Ferias indicere, Liu.To proclaime an holy day to be kept.Funus indicere. Sue. To publish or proclaime a solemne interment or funeral to be kept.Funus indicere Reip.Cic.To appoint that which will be the ruine of the common weale.Templis indicit bonorem. Vir. leiunia indicere. Horatius. To publish or denounce a cõmon fasting.Inimicitias indicere.Cic.To denonnce and declare himselfe an enimie.Indicte & apertæ inimicitiæ, cui Tacitæ opponuntur.Cic.Iustitium indicere.Cic.To command a vacation, or no terme to be kept in matters of the lawe.Sibi legem innocentiæ indicere.Cic.To addict himselfe to line vprightly.Indicitur mercatus.Cic.To proclaime a marte or fayre.Multam indicere. Plin. To set a fine.Mortem indicere. Tac. Nuptias indicere. Quin. To appoint the day of mariage.Odium indicere pecuniæ. Sen. To be vetermined to hate.Spectacula indicere.Liu.To proclaime plaies or sightes.Supplicationem indicere. Cæs. To proclaime a solemne procession.Tributum indicere populo. Li. To appoint the people to pay a tare or tribute.Indictus. Adiect. Commanded: published: denounced solemnly.Dapes indictæ.Ouid. Indictus, non dictus. Ter. Not spokemnot defended: not declared.Indictum ore alio. Hor. Quod dictum indictum est. Ter. Vnspoken againe.Indicta causa damoari. Ci. To be condemned not hauing his cause declared or defended.Causa indicta animaduertere in aliquem.
Lewis and Short: Latin dictionary
indĭcĭum, ĭi, n. [id.], a notice, information, discovery, disclosure, charge (class.). I.Lit.: facite indicium, si quis vidit, Plaut. Cist. 4, 2, 9: id anus mihi indicium fecit, Ter. Ad. 4, 4, 7; cf. Plaut. Most. 3, 2, 57; id. Mil. 2, 3, 35; Sen. Contr. 4, 26, 6: conjurationis, Cic. Div. 2, 20, 46: rei alicujus afferre ad aliquem, Auct. Or. pro Dom. 52: deferre ad aliquem, Tac. A. 2, 28: ea res est Helvetiis per indicium enuntiata, Caes. B. G. 1, 4: convictus indicio alicujus, Sall. C. 52, 36: profiteri, to volunteer evidence (before a court, and esp. to escape punishment by turning state's evidence): sed ipse deprehensus, multis hortantibus, indicium profitetur, Sall. J. 35, 6; Plin. Ep. 3, 16, 9; so, offerre, Tac. A. 11, 35.—B.Transf.1.A permission to give evidence or turn informer against one's accomplices: Vettius reus, cum esset damnatus, erat indicium postulaturus, Cic. Att. 2, 24, 4: tibi indicium postulas dari, id. Div. in Caecil. 11, 34. —2.A reward for giving evidence or informing: conscripserunt communiter edictum cum poena atque indicio, Cic. Off. 3, 20, 80; id. Vat. 11, 25; Petr. 97: alicui indicium dare, Dig. 12, 5, 4.— II. In gen., a sign, indication, mark, token, proof: signum vocatur shmei=on, quamquam id quidam indicium, quidam vestigium nominaverunt, per quod alia res intellegitur, ut per sanguinem caedes, Quint. 5, 9, 9; 5, 7, 36: indicia et vestigia veneni, Cic. Clu. 10, 30: indicia atque argumenta certissima sceleris, id. Cat. 3, 5, 13: scelerum ostendere, Auct. Har. Resp. 12: parricidiorum, Cic. Sull. 27, 17: animi, Auct. Cic. ap. Senat. 4: insigne meae erga te benevolentiae, Cic. Fam. 7, 6, 1: res indicium haec facit, quo pacto, etc., Ter. Hec. 4, 1, 31: dare, i. q. ostendere, Varr. L. L. 9, 19 Müll.: edere, the same, Lucr. 2, 556: indicio esse, to serve as proof, be a proof: de se ipse erit, Ter. Ad. prol. 4: ei rei indicio sunt sexdecim volumina epistu larum, Nep. Att. 16: quae domus erat ipsa indicio tui crudelissimi dominatus, Auct. Dom. 42.—With rel.-clause: mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, Ter. Heaut. 2, 4, 4: quam vere de eo foret indicatum, oratio indicio fuit, Nep. Lys. 3: postquam indicium est factum, dempto auro, etc., after applying the touchstone (index), Vitr. 9, 3.