Inculco, inculcas, inculcâre. To porce or thrust in.Canis rabiosi motsibus inculcata post diÊ septimÛ soluitur. Plin. Being thrust into the biting of a mad dog.Inculcare munus. Sene. To presse a gift vpon one whether he wil or no. Inculcare, per translationem Cic.To repeate often: to beate into ones minde or memorie.Tradere & inculcare aliquid. Cice. To teach and inculcate a thing often.Alicui inculcare aliquid.Cic.Inculcasti eriam vt C. Pisonem nominaret. Cic.Thou did often put into his head to name Piso.Inculcatum est Metello, te aratores euertisse. Ci It was often put into Metellus heade.Versus minus vsitatos inculcare.Cic.Inculcare verba Græca.Cic.To mixe often greeke wordes.Tradita atque inculcata libertas. Brugus Ciceroni. Libertie left of mens auncestors and that they haut bene continually brought vp in.Inculcata persuasio. Quin. A perswasion beaten into a mans heade.Inculcare animis.Cic.To beat into mens minds with often repetition.Quise inculcant auribus nostris.Cic.Which enter disputation with vs whether we wil harken to them or no.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-culco, āvi, ātum, āre, v. a. [in-calco], to tread in, tread down (class., esp. in the trop. signif.). I.Lit., to tread down, ramdown: aliquid, Col. 2, 20, 1: semen obrutum pavicula, id. 11, 3, 34.— II.Trop.A.To stuff, press, or force in: Graeca verba, Cic. Off. 1, 31, 111: leviora, id. Or. 15, 50; id. Att. 16, 3, 1; Col. 6, 12, 2.— B.To force upon, to impress on or inculcate in: id quod tradatur, vel etiam inculcetur, posse percipere animo, Cic. de Or. 1, 28, 127; cf. Quint. 3, 1, 6; Plin. Ep. 1, 20, 2: vos non modo oculis imagines, sed etiam animis inculcatis: tanta est impunitas garriendi, Cic. N. D. 1, 38, 108 fin.: firmissima quaeque memoriae judicis, Quint. 6, 4, 5; cf. judicibus, id. 11, 3, 130: quibusdam offeram, quibusdam etiam inculcabo, Sen. Vit. Beat. 24, 1: inculcatum est Metello, te aratores evertisse, Cic. Verr. 2, 3, 67, 156: se, to obtrude one's self upon: Graeci, qui se inculcant auribus nostris, id. de Or. 2, 5, 19.— Hence, part. pass.: inculcātus, a, um, pressed, stuffed, or crammed in (class.). A.Lit.: lana morsibus canis, Plin. 29, 2, 9, 32: lapides, Col. 8, 15, 3.— B.Trop., mixed or foisted in: inania verba, Cic. Or. 69, 250: a)rxe/tupon crebris locis inculcatum et refectum, emphasized by additions, id. Att. 16, 3, 1.— Hence, inculcātē, adv., forcibly (late Lat.); comp.: inculcatius, Aug. cont. Julian. V. 16, 63.