Incorruptus, Adiect. Plin. Vncorrupted: pure: fincere: cleane.Animus incorruptus.Cic.A pure minde.Custos incorrnptissimus. Hor. Incorruptior custos capis. Col. A dog that keeping the doore wil not be bribed or corrupted.Incorruptum genus disciplinæ.Liu.Integritas Latini sermonis incorrupta.Cic.Incorrupta contra omnia vitia materia. Plin. A timber that wil not be rotted or corrupted with any thing.Incorrupta opinio, Matius ad Ciceronem.An opinion not alrered or corrupted.Sanitas incorrupta.Cic.Perfect health.Succus sanguinis incorruptus.Cic.Incorruptus atque integer testis.Cic.Virgo incorrupta.Cic.A pure maide.Incorrupta vox bene iudicantium.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-corruptus (inconrupt-), a, um, adj., unspoiled, uninjured, uncorrupted (class.). I.Lit.: sucus et sanguis, Cic. Brut. 9, 36: incorruptum a fraude advehentium frumentum, Sen. Brev. Vit. 19, 1: aquae, Plin. 2, 103, 106, 230: templa,
undestroyed
, Liv. 32, 33, 5: lignum, Plin. 16, 5, 8, 22: materia, id. 13, 16, 30, 101.— II.Trop., uncorrupted, uninjured, unadulterated, unbribed, not spoiled, not seduced, genuine, pure.A. Of persons: atque integri testes, Cic. Fin. 1, 21: judex, Gell. 14, 4: custos incorruptissimus, Hor. S. 1, 6, 81: adversus blandientes,
that would not be seduced by flatterers
, Tac. H. 1, 35 fin.— B. Of inanim. and abstr. things: sensus (with integri), Cic. Ac. 2, 7, 19: animus, id. Tusc. 1, 19: fides, Tac. A. 12, 41: integritas Latini sermonis, Cic. Brut. 35, 132: aquilarum genus ... incorruptae originis,
genuine
, Plin. 10, 3, 3, 8: judicium,
true
,
upright
, Liv. 4, 6: genus disciplinae, id. 1, 18: mens, App. Dogm. Plat. 2, p. 19 fin.: praeda,
undiminished
, Tac. A. 1, 68: quonam id modo incorruptum foret,