Incompositus, pe. cor. Adiect. composito contrariÛ. Li. Without order or aray: out of fashion: disordered: nothing pretie.Oratio incomposita.Liu.An vnhandsome stile or oration.Morbus incompositus. Quin. Of vnsecmely behauioute.Incompositum agmen.Liu.An armie out of aray: a disordered amie.Motus incompositos dare. Vir. To daunce without measure.Pede incomposito currunt versus. Ho. The verses run vnhãdsomely.
Lewis and Short: Latin dictionary
in-compŏsĭtus, a, um, adj.I.Not compounded, simple, Ambros. Hexaëm. 1, 7, 25; Boëth. Inst. Arith. 1, 17: trinitas incompositae naturae corrumpi non potest, Ambros. Ep. 81, 8.— II.Not well put together, not properly arranged, out of order, disordered, disarranged, discomposed (perh. not ante-Aug.). A.Lit.: agmen, Liv. 5, 28, 7: hostes (opp. compositi), id. 44, 38 fin.: det motus incompositos, Verg. G. 1, 350.— B.Transf., of style: incomposito dixi pede currere versus Lucili,
disordered
,
irregular
, Hor. S. 1, 10, 1: fortius quid incompositum potest esse, quam vinctum et bene collocatum, Quint. 9, 4, 6; cf. oratio, id. ib. 32: rudibus et incompositis similia, id. ib. 17: (Aeschylus) rudis in plerisque et incompositus, id. 10, 1, 66: moribus incompositus, id 4, 5, 10. — Adv.: incompŏ-sĭtē, without order, disorderly: veniens, Liv. 25, 37, 11.—Of speech: qui horride atque incomposite illud extulerunt,