Impatiens, impatientior, imparieotissimus. Plin. Vnpaciente: that cannot suffer or abide.Impatiens vetustatis. Plin. That wil not long coutinue or indure.Tarditatis. Plin. Animus impatiens, & non tractabilis.Ouid.Impatientissimum frigorum pisum. Plin. That in no wayes can abide colde.Impatientiores hyemis intubi. Plin. Endine can lesse abyde winter.Iræ impatiens.Ouid.That cannot reseaine his anger.
Lewis and Short: Latin dictionary
impătĭens (inp-), entis, adj. [2. inpatiens]. I.That cannot bear, will not endure or suffer, impatient of any thing (not ante-Aug.; cf. intolerans). A. Of living beings; usu. constr. with gen.; rarely with inf. or absol.(a). With gen.: viae, Ov. M. 6, 322; cf.: miles impatiens solis, pulveris, tempestatum, Tac. H. 2, 99: vulneris, Verg. A. 11, 639: morbi, Suet. Gramm. 3: morae, Sil. 8, 4; Suet. Calig. 51; cf.: aeger morā et spei impatiens, Tac. H. 2, 40: maeroris, Suet. Calig. 24: longioris sollicitudinis, id. Oth. 9: discidii, id. Dom. 9: veritatis, Curt. 3, 2, 17 et saep.: impatiens expersque viri,
not enduring
,
avoiding
,
fleeing
, Ov. M. 1, 479: viri, id. F. 6, 288: Nympharum, id. M. 4, 260: quasi ab impatientibus remediorum, Suet. Tib. 59: somni, Val. Fl. 1, 296: morarum, Amm. 28, 1, 9: superioris, Quint. 11, 1, 16.—Poet.: irae, impatient in his wrath, i. e. ungovernably furious, Ov. M. 13, 3; cf.: Galli flagrantes ira, cujus impatiens gens est, Liv. 5, 38.—Sup.: sues ex omnibus pecudibus impatientissimae famis sunt, Col. 7, 11, 3: Marius quietis impatientissimus, Vell. 2, 23, 1.—(b). With inf.: cohibere furorem, Sil. 11, 98: nescire torum, Claud. Rapt. Pros. 1, 35.—(g).Absol.: nihil est impatientius imperitia, Macr. S. 7, 5 fin.: impatientissima sollicitudo, Gell. 12, 1, 22.—B. Of things: corpus laborum impatiens, Ov. Tr. 5, 2, 4: cera impatiens caloris, id. A. A. 2, 60: aesculus umoris, Plin. 16, 40, 79, 219: caulis vetustatis, id. 21, 16, 57, 97: navis gubernaculi, Curt. 9, 4; 11: terra hominum, Luc. 7, 866; cf.: solum Cereris, id. 9, 857: mammae lactis, i. e.
that cannot restrain their milk
, Plin. 23, 2, 32, 67.—Sup.: pisum impatientissimum frigorum, Plin. 18, 12, 31, 123.— II.That does not feel or suffer, insensible, apathetic (post-Aug. and very rare), Lact. 5, 22, 5.—Esp., philos. t. t., of the Stoics, free from sensibility, without feeling: Epicurus et hi, quibus summum bonum visum est animus impatiens, Sen. Ep. 9, 1.— Hence, adv.: impătĭenter, impatiently, unwillingly (post-Aug.): amavi juvenem tam ardenter quam nunc impatienter requiro, Plin. Ep. 2, 7, 6: indoluit, Tac. A. 4, 17.—Comp., Plin. Ep. 6, 1, 1; Just. 12, 15, 3. —Sup., Plin. Ep. 9, 22, 2.