Immodicus, pen. cor. Adiect. Col. Vnmeasurable: vnreasonable: too much: ercessiue: exceeding.Amore immodico victus.Ouid.Duercome with excessine loue.Frigus immodicum. Oui. Too much colde.Labor immodicus.Ouid.Exceeding great labour.Immodica libido possidendi. Col. Vnmeasurable desire.Immodica oratio.Plin. iunior. An oration too long: too long talke.Rixæ immodicæ. Horat. Atriáque immodicis arctat imaginibus. Mart. Hee maketh his entries narrowe with ouer many images. Immodicus libidinis. Colum. Exceeding hore and readie to bodily lnst.Iræ. immodicus. Stat.Prone to anger aboue measure.Lætitiæ.Tacit.Mœroris.Tacit.Sorowsull beyonde measure.Immodicè. pen. cor. Aduerb. Col. To much: out of measure: excessiuely: immoderately: beyond measnre.Immodice ferre aliquem casum, pro Immoderate.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
immŏdĭcus (inm-), a, um, adj. [in modicus], beyond bounds, beyond measure, excessive, unrestrained, unruly, immoderate (perh. not ante-Aug.). I.Lit. (very rare): prominet immodicum pro longa cuspide rostrum, Ov. M. 6, 673: tuber, id. ib. 8, 808: fluctus, id. H. 18, 137: frigus, id. P. 3, 1, 14; cf.: continuae et immodicae tempestates, Suet. Aug. 47.—Far more freq., II.Trop., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate, etc.: immodicus in numero augendo esse solet,
is in the habit of exaggerating numbers
, Liv. 38, 23, 8: in appetendis honoribus immodicus, Vell. 2, 33, 3: immodicus linguā, Liv. 22, 12, 11: animi, Sall. H. 1, 114 Dietsch: tum verbis tum rebus immodicus,
extravagant in words and deeds
, Suet. Dom. 12: Gracchi legibus (ferendis), Luc. 6, 796: assiduus potius quam immodicus (praeceptor), Quint. 2, 2, 5: imperia, Liv. 21, 3, 5; so, licentia crudelitatis, Vell. 2, 28, 2: decreta ad honores sociorum, Liv. 31, 45, 2: libido possidendi, Col. 1, 3, 11: fastus, Ov. A. A. 3, 511: populi acclamationes, Suet. Caes. 79: oratio,
too long
, Plin. Ep. 9, 4, 1: periodus, Quint. 9, 4, 125.—(b). With gen.: gloriae, Vell. 2, 11: irae, Stat. Th. 1, 41: libidinis, Col. 7, 6, 3: laetitiae et maeroris, Tac. A. 15, 23: fugae, Sil. 12, 268: animi, Tac. H. 1, 53.—As subst.: immodica cupere, Sen. Ben. 1, 9, 2.—Hence, adv.: immŏ-dĭcē, beyond measure, excessively, immoderately: si sanguis ex vulnere immodice fluat, Plin. 30, 13, 38, 112: fucata formam, Luc. 10, 137: frequenter id potius quam immodice facere, Col. 2, 16, 2: opportunae positae (figurae) cum immodice petantur, Quint. 9, 3, 100: immodesteque gloriari, Liv. 22, 27, 2: sibi arrogare eloquentiam, Quint. 11, 1, 19: ferocire, Gell. 1, 11, 2: capere voluptatem ex aliqua re, id. 19, 2, 1.