Immobilis, & hoc immobile, pe. cor. Plin. Vnmoueable.Immobilibus oculis contueri solem. Pli. To looke stedsastely vpon.Solo hæret immobilis. Vir. He sticketh sast to the ground.Scopulis immobilior.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
immōbĭlis (inm-), e, adj. [in-mobilis], immovable.I.Lit.A. In gen. (class.): terra immobilis manens, Cic. Rep. 6, 18: elephas tardum et paene immobile animal, Curt. 8, 14: balaenae ad flexum, Plin. 9, 6, 5, 13: rigor, Quint. 9, 4, 101: immobilior scopulis, Ov. M. 13, 801.—B. In partic.: res,
immovable property
,
real estate
, Dig. 2, 8, 15; 41, 3, 23; opp. res mobiles, Ulp. Fragm. 19, 6, 8.—II.Trop., immovable, unmoved, unalterable (mostly post-Aug.): ardet inexcita Ausonia atque immobilis ante, Verg. A. 7, 623: donec princeps immobilem se precibus et invidiae juxta ostendit, Tac. A. 16, 10: adversum plausum ac lasciviam insultantis vulgi immobiles, id. H. 4, 2: isti apathiae sectatores, qui videri se esse tranquillos et intrepidos et immobiles volunt, Gell. 19, 12, 10: statua pro rostris cum hac inscriptione: PIETATIS IMMOBILIS ERGA PRINCIPEM, Suet. Vit. 3: omnia, quae mensurā continentur, certa et immobilia congruere sibi debent, Front. Aquaed. 34.