Imbecillis, & hoc imbecille: vel imbecillus, la, lum. Ci. Feeble: weake: of no sirength.Valetudine natura imbecillior. Ci. By nature and sicknes beeing somewhat wrake.Imbecilliores vel animo vel fortuna.Cic.Ingenium imbecille.Plin. iun.A feeble wytte that cannot comprsse great matters.Imbecillis medicina.Cic.A mediciae of small sterngth.Imbecillus nomine Baculus, contra naturam primitiui secun dam producir. Hor. Feeble: weake: that cannot goe without a stasfe.Aetas imbecilla. Hor. Gemitus imbecillus. Cic.Imbecilla natura est ad contcmnendam potentiam. Ci. Nature in nor so strong to contemne power.Vox imbecilla. Quin. A faynt voyce.Cultor imbecillus.Plin. iun.A faint and feeble labourer.Imbecilli consilij mulier.Cic.A woman of no great compas of wytte and good denise.
imbēcillus (inb-), a, um (also im-bēcillis, e, Sen. de Ira, 3, 28, 3; id. de Clem. 2, 6, 3; v. Neue, Formenl. 2, 93 sq.), adj., weak, feeble (class.; cf.: debilis, imbellis). I. Of the body. A. Of living beings: cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur, Cic. Fam. 7, 1, 3: multi sunt imbecilli senes ... quam fuit imbecillus P. Africani filius! quam tenui aut nulla potius valetudine!id. de Sen. 11, 35: et absentes (amici) assunt et egentes abundant et imbecilli valent, etc., id. Lael. 7, 23: imbecilliores (opp. firmiores), Quint. 5, 10, 49: Marius et valetudine et natura imbecillior, Cic. Q. Fr. 2, 10, 3: nemo e nobis imbecillus fuit, cujus salus ac valetudo non sustentaretur Caesaris cura,
indisposed
, Vell. 2, 114, 1.—Subst.: imbecillorum esse aecum misererier, Lucr. 5, 1023.—B. Of things: vox, Quint. 11, 3, 13: frons, id. 12, 5, 4: pulsus venarum (with exigui), Cels. 3, 19: imbecillissimus ac facillimus sanguis, Sen. Ben. 4, 18: accedent anni et tractari mollius aetas Imbecilla volet, Hor. S. 2, 2, 86: nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus, Cic. Att. 10, 14. 2: terra infecunda ad omnia atque imbecilla, Plin. 17, 5, 3, 35: vina (opp. valida), id. 14, 21, 27, 134: imbecillissimam materiam esse omne olus,
the least nourishing
, Cels. 2, 18.—In a different sense: ovum durum valentissimae materiae est, molle vel sorbile imbecillissimae,
very easy of digestion
, Cels. 2, 18: simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt: forma mentis aeterna, Tac. Agr. 46: regnum vobis trado firmum, si boni eritis: si mali, imbecillum, Sall. J. 10, 6.— II. Of the mind: qui eam superstitionem imbecilli animi atque anilis putent, Cic. Div. 2, 60, 125: ingenia, Quint. 2, 8, 12; cf.: imbecilliores vel animo vel fortuna, Cic. Lael. 19, 70; id. Rep. 1, 34: motus fortunae, id. Fin. 5, 24, 71: ab imbecillis accusatoribus accusari, id. Q. Fr. 2, 6, 6: suspiciones, Tac. A. 2, 76.—Subst.: ignavi et imbecilli, Cic. Rep. 1, 32; Sen. Ep. 85.—Hence, adv.: imbēcillē, weakly, feebly, faintly (very rare; perh. only in the comp.): iis, quae videntur, imbecillius assentiuntur, Cic. Ac. 2, 17, 52: imbecillius horrent dolorem, id. Tusc. 5, 30, 85.