ignĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [id.], to ignite, set on fire, make red-hot (post-class.): ut igniverint, Prud. stef. 10, 1077.—Hence, ignītus, a, um, P. a., fiery, glowing.A.Lit.: liquor, Serv. Verg. A. 6, 33: aether, App. de Mundo, p. 57: tela, id. ib. p. 61.— Comp.: quod vinum natura esset ignitius, Gell. 17, 8, 10.—Sup.: draconis effigies ignitissima, Jul. Var. Rer. Gest. Alex. 3, 56.— B.Trop.: ingenium, Prud. Ham. 546; Sid. Ep. 1, 11.