Hirtus, Adiect. Idem quod hirsutus: vt Hirtus setis musculu. matinus. Plin. Hauing rough bristles.Canities rigidis stetit hirta capillis.Ouid.Hirtæ capellæ. Vir. Hirto corde gigni quosdam homines proditur. Plin. To bee borne with haire about their hearte.Hirta corpora. Plin. Crinis hirtus.Ouid.Hirtæ oues. Varro. Saxa hirta dumis.Stat.Rockes rough with bushes and brambles. epes. Colum. Hedges made with thornes & bryers.
Lewis and Short: Latin dictionary
Hirtĭus, a, name of a Roman gens.; in partic., A. Hirtius, consul A. U. C. 711, and author of the eighth book of Cœsar's Commentaries on the Gallic war: he fell before Mutina, Cic. Att. 7, 4, 2; Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 27, 1.—Hirtīnus, a, um, of Hirtius: proelium, the battle in which Hirtius met his death, Asin. Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4.