Heróicus, pen cor. Adiectiuum. Noble, or pertaining to noble men. vt, Heroica ætas. Cic.A time wherein are many passing noble men.Heroicæ personæ.Cic.Noble personages.Heroica tempora.Cic.Heroicus versus dictus, quòd eo genere carminis heroum gesta deseribantur.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
hērōĭcus, a, um, adj., = h(rwi+ko/s, of or relating to (mythical) heroes, heroic: vetus opinio est, jam usque ab heroicis ducta temporibus, Cic. Div. 1, 1, 1: tempora, id. N. D. 3, 21, 54; Quint. 1, 11, 17: aetates, Cic. Tusc. 5, 3, 7: Medea et Atreus, heroicae personae, id. N. D. 3, 29, 71: sublimitas heroici carminis,
of the heroic poem
,
of the epic
, Quint. 1, 8, 5; cf.: heroici carminis sonus, Tac. Or. 10: carmen, Serv. Verg. A. 1 init.: versus, usually herous versus (v. herous), Prisc. p. 1256 P.—Adv.: hērōĭcē, in the heroic style: hos quoque (versus Homeri) tamquam heroice incomptos adamavit (Vergilius), Macr. S. 5, 14.