Guttur, huius gutturis, pen. cor. n. g. Plin. The throate.Cauum guttur. Sil. Mobile guttur. Pers. Patulum guttur. Sil. A wide throate.Tumidum guttur. Iuuenal. Tenoi gutture cantat auis.Ouid.The birde fingeth with a small voice.Colluere guttur liquido plasmate. Pers. Elisa guttura laqueo fregit. Lucan. He hanged himselfe.Pandere guttur.Virg.Radere guttur. Iuuenal. Rupit mihi guttura pugno.Ouid.Trahere amnem gutture.Ouid.To drincke the water of a riuer.Plenis tumnerunt guttura venis.Ouid.Vincire guttura alicuius.Ouid. Gutturem masculino genere dixit Plautus.
Lewis and Short: Latin dictionary
guttur, ŭris, n. (ante-class.; also m. in acc. sing. gutturem, Plaut. Mil. 3, 2, 22; id. Aul. 2, 4, 25; Nov. Com. Fragm. v. 118 Rib.), the gullet, throat (cf.: faux, gula, jugulum): da meo gutturi gaudium, Plaut. Curc. 1, 2, 10; 49: venter gutturque resident ferias, id. Capt. 3, 1, 8: guttur homini tantum et suibus intumescit, Plin. 11, 37, 68, 179: quis tumidum guttur miratur in Alpibus?Juv. 13, 162: (tamquam si in Alpibus gutturosos homines admireris, ubi tales sunt plurimi scilicet: nam lata et inflata colla habent, Vet. Schol. ad h. 1.): haud modicos tremulo fundens e gutture cantus, Cic. poët. Div. 1, 8, 14: liquidum tenui gutture cantat avis. Ov. Am. 1, 13, 8: parentis olim si quis impia manu Senile guttur fregerit, Hor. Epod. 3, 1.—In plur.: fodere guttura cultro, Ov. M. 7, 314: laqueo ligare guttura, id. ib. 6, 135.—Hence, II.Transf., gluttony: memorabile magni Gutturis exemplum, Juv. 2, 114.—Comically: inferior, i. e. anus, Plaut. Aul. 2, 4, 25.