Garrio, garris, garrîui, gartîtum, pen. prod. garrîre. To babble or chatte: to talke many words foolishly: properly to chirpe, or chatter as a birde.Garrire nugas.Plaut.To talke trislingly.Garrire alicui in aurem. Mar. To whisper to one in his eare.Garriunt ranæ. Mart. Impunitas garriendi. Cic.Garrúlitas pen cor. tâtis. Mart. Chatting: iangling: babling: busie ralking. Extemporalis garrulitas. Quin. Odiosa garrulitas. Manilius. Rauca garrulitas picarum.Ouid.Chatting of pies.Garrulus. penu. cor. Adiect. Plaut.That chattereth, bableth, or talketh many vaine wordes.Garrulæ aues.Virg.Chattering birdes, singing birdes.Garrulus cantus. Pli. Cõtinual chirping or singing of birds.Garrulam infantiæ discipliuam contemnere. Auth. ad Here. Fama garrula. Sen. Talking fame.Fistula. Tibul. Alway sowning.Hiruudo.Virg.The chirping swallowe.Lingua.Ouid. Lyra. Tibul. Noctua. Plin. Riuus garrulus.Ouid.A continual roating riuer.Garrula sistra. Martial. Ringing timdrels.
Lewis and Short: Latin dictionary
garrĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [Sanscr. gir, speech; Gr. gh=rus, voice; Germ. girren, to coo; Engl. call; v. Curt. Gr. Etym. p. 177], to chatter, prate, chat, talk (cf. blatero). I.Lit. (class.): cum coram sumus et garrimus quicquid in buccam, Cic. Att. 12, 1, 2: cupiebam etiam nunc plura garrire, id. ib. 6, 2, 10: nugas, Plaut. Aul. 5, 21; id. Curc. 5, 2, 6: quidlibet, Hor. S. 1, 9, 13: aniles fabellas, id. ib. 2, 6, 77: libellos, id. ib. 1, 10, 41: aliquid in aurem, Mart. 5, 61, 3: garriet quoi neque pes umquam neque caput conpareat,
will chatter nonsense
, Plaut. Capt. 3, 4, 81.—Absol.: garris, Ter. Eun. 2, 3, 86; id. Heaut. 3, 2, 25; 4, 6, 19; id. Phorm. 1, 4, 33: garri modo, id. ib. 3, 2, 11: saeculis multis ante gymnasia inventa sunt, quam in his philosophi garrire coeperunt, Cic. de Or. 2, 5, 21; cf.: tanta est impunitas garriendi, id. N. D. 1, 38, 108.—II.Transf., of frogs: meliusque ranae garriunt Ravennates, Mart. 3, 93, 8. Of the nightingale: lusciniae canticum adolescentiae garriunt, App. Flor. p. 258 (3, 17 fin.).