Furtum, huius surti, n. g. Cæsar. A deceitfull vsing of an other mans goods against his wil: the obberie: a priuie deede: a craftie wile to deceiue one: aduoutrie.Apertum furtum, Cic. Iocosum. Hor. Manifestum furtum, Vide MANIPESTVS.Abactus furto, Vide ABACTVS.Alligare se furti, Vide ALLIGO.Astringere se furti, Vide ASTRTNGO.Furti damnatus.Cic.Condemned of fellonie.Deprendere furta alicuius.Ouid.Furtum facere.Quintil.To steale.Ligurire furta. Hor. Pauido furto subducere aliquid. Lucan. Latitantia furta. Claud. Modestumfurtum. Ouid. Furtum, pro Adulterio. Tibul. Cælari vult sua fua Venus. Puer furto conceptus.Ouid.Begotten in aduoutrie. Furtum, Insidiæ. Virgil. Ambushment, or priuie meanes to entrappe.Haud furto melior sed fortibus armis. Inopinato aduentu & furto vnius dici intercepta vrbs. Li.
Lewis and Short: Latin dictionary
furtum, i, n. [fur], theft, robbery (class. and freq.; syn.: latrocinium, raptum). I.Lit.: fures privatorum furtorum in nervo atque in compedibus aetatem agunt: fures publici in auro atque in purpura, Cato ap. Gell. 11, 18, 18: SI NOX FVRTVM FACTVM SIT, SI IM OCCISIT IVRE CAESVS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4: verba sunt Sabini ... Qui alienam rem adtrectavit, cum id se invito domino facere judicare deberet, furti tenetur. Item alio capite: Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cujus sit, sive nescit, Gell. 11, 18, 20 sq.; cf. Gai Inst. 3, 195; 197; Just. Inst. 4, 1, 1: furtum facere (alicui), Plaut. Rud. 4, 3, 15; 18: Strato domi furtum fecit, Cic. Clu. 64, 179; Quint. 3, 6, 49; 5, 10, 16; Dig. 47, 2, 69 et saep.: furti se et illum astringere, Plaut. Rud. 4, 7, 34; cf.: furti se alligare, Ter. Eun. 4, 7, 39: in furto comprehensus, Caes. B. G. 6, 16 fin.: furti teneri, Dig. 47, 2, 78: furti agere, ib.: furti condemnare, Gell. 11, 18, 24: furti reus, Quint. 4, 2, 51; 7, 2, 29 et saep.: furtum erat apertum: cujus rei furtum factum erat?Cic. Rosc. Com. 9, 26 sq.: ubi oves furto periere, Hor. Ep. 1, 7, 86: callidum (Mercurium), quicquid placuit, jocoso Condere furto, id. C. 1, 10, 8.—II.Transf.A. Concr., a stolen thing: quae (furta) sine portorio Syracusis erant exportata, Cic. Verr. 2, 2, 70, 171: quid est turpius ingenuo quam in conventu maximo cogi furtum reddere, id. ib. 2, 2, 24, 58: dum (puer) furta ligurrit, Hor. S. 2, 4, 79.—B.A secret action, crafty deceit, trick, artifice, stratagem (mostly poet. and in post-Aug. prose). 1. In gen.: etiam si, quid scribas, non habebis, scribito tamen, ne furtum cessationis quaesivisse videaris, a secret excuse, pretext, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 2: nec obsides, pignus futuros furto et fraude agendae rei, posceret, Liv. 43, 10, 3; cf.: haud furto melior, sed fortibus armis, Verg. A. 10, 735: furto, non proelio opus esse, Curt. 4, 13; 4, 4, 15; cf. also: furtum armorum, Sil. 17, 91: (fugam) abscondere furto, Verg. A. 4, 337: furto laetatus inani, id. ib. 6, 568: nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit? i. e.
to eat in secret
, Mart. 5, 50, 5.— In plur.: furtis incautum decipit hostem, Ov. M. 13, 104: furta belli, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 515; and ap. Non. 310, 15 (Hist. 1, 86 Dietsch); Verg. A. 11, 515.— Hence, b. furtō, adv., i. q. furtim, by stealth, secretly, = la/qra: non ego sum furto tibi cognita, Ov. H. 6, 43: obsides Porsenae dedistis; furto eos subduxistis, Liv. 9, 11, 6: (hyaenae) gravidae latebras petunt et parere furto cupiunt, Plin. 8, 30, 46, 108. 2. In partic., stolen or secret love, intrigue (mostly in plur.): plurima furta Jovis, Cat. 68, 136 and 140; so in plur., Tib. 1, 2, 34; Prop. 2, 30 (3, 28), 28; Verg. G. 4, 346; Ov. M. 1, 606; 3, 7; 9, 558 al.: hoc certe conjux furtum mea nesciat, Ov. M. 2, 423; so in sing., id. ib. 1, 623; 3, 266; Verg. A. 6, 24; Sil. 7, 487; 13, 615 al.