Formátor, pen. prod. formatôris, m. g. Verbale. Hee that fashinneth, instructeth, or maketh. vt, Formator animi. Colum. Formator morÛ. Colum. A fashioner or framer of manners.
Lewis and Short: Latin dictionary
formātor, ōris, m. [id.], a former, fashioner (post-Aug.). I.Lit.: universi, Sen. Cons. ad Helv. 8; Vulg. Isa. 44, 8; 24. —Plur.: imperii, Amm. 18, 6.—II.Trop.: praeceptor rector est alienorum ingeniorum ac formator, Quint. 10, 2, 20; so, animi (with praeceptor virtutis), Col. 1 praef.4: morum (with magister), Plin. Ep. 8, 23, 2: agricolae, Pall. 1, 1.