Findo, findis, fidi, fissum, findere. To cut: to cleaue: to diuide.Findere & diuidere.Cic. Æra findit. Ouid.Sirins sindit agros. Tibul. Finditur cor meum. Plau. My heart is pierced, or it greueth me verie sore.Finditur illic Euphrates. Plin. Is diuided.Freta findere classe. Propert. Mare findo carina. Propert. Rura finduntur vomere. Claud. The sieldes are tilled.Via se findit in ambas partes.Virg.Is dinided.
Lewis and Short: Latin dictionary
findo, fĭdi, fissum, 3, v. a. [root Sanscr. bhid-, to cleave; Germ. beissen; Engl. bite], to cleave, split, part, separate, divide (class.; cf.: scindo, seco, caedo). I.Lit.: hoc enim quasi rostro finditur Fibrenus et divisus aequaliter in duas partes latera haec alluit, Cic. Leg. 2, 3, 6; cf.: inimicam findite rostris Hanc terram, Verg. A. 10, 295: patrios findere sarculo agros, Hor. C. 1, 1, 11: terras vomere, Ov. A. A. 2, 671: mare carinā, Prop. 3, 9 (4, 8), 35: Assaraci tellus, quam ... Findunt Scamandri flumina, Hor. Epod. 13, 14: hiulca siti findit Canis aestifer arva, Verg. G. 2, 353; cf.: arentes cum findit Sirius agros, Tib. 1, 7, 21: rubra Canicula findet Statuas, Hor. S. 2, 5, 39: os, Cels. 8, 4 med.; cf. id. 8, 3 fin.: specularis lapis finditur in quamlibet tenues crustas, Plin. 36, 22, 45, 160; cf. Quint. 11, 3, 21: hic locus est, partes ubi se via findit in ambas, Verg. A. 6, 540; id. G. 2, 78; Ov. M. 4, 65.— b. In part. perf.: fissa ferarum ungula, Lucr. 4, 680: ungulae equi, Suet. Caes. 61: lingua in partes duas, Ov. M. 4, 585: lignum, Verg. A. 9, 413: ferulae, Cels. 8, 10; cf. id. 8, 3 fin.—B. Mid., to split, burst (poet. and very rare): turgescit bilis: findor,
I am ready to burst with rage
, Pers. 3, 8: cor meum et cerebrum finditur, Plaut. Bacch. 2, 4, 17: Marsis finduntur cantibus angues, Ov. Med. fac. 39.—II.Trop., to divide (poet. and very seldom): Idus sunt agendae, Qui dies mensem Veneris marinae Findit Aprilem, Hor. C. 4, 11, 16: fissa voluntas, Prud. Psych. 760.—Hence, fissum, i, n., a cleft, slit, fissure.A. In gen. (very rare): postquam implevisti fusti fissorum caput, Plaut. Aul. 3, 4, 7: ad ani fissa, Cels. 5, 20, 5.—B. Esp., in the lang. of augurs, of the divided liver: jecorum, Cic. Div. 1, 52, 118; cf.: fissum in exitis, id. ib. 1, 10, 16; jecoris, id. N. D. 3, 6, 14: familiare et vitale, id. Div. 2, 13, 32.