Extorqueo, extorques, extorsi, extortum, extorquêre. To sind out the truth by torments: to constraine to tel or confesse: to take away by force: to wreast away by violence: to put out of ioint.
Lewis and Short: Latin dictionary
ex-torquĕo, si, tum, 2, v. a., to twist out, wrench out, wrest away (class.). I.Lit.A. In gen.: ferrum e manibus, Cic. Cat. 2, 1, 2; id. Planc. 41, 98: arma e manibus, id. Brut. 2, 7; Curt. 8, 2, 4; for which: tibi sica de manibus extorta est, Cic. Cat. 1, 6, 16: pedem mensulae, Petr. 136: ut inhaerentem atque incubantem Italiae extorqueret Hannibalem,
tear away
,
force away
, Flor. 2, 6, 57.—B. In partic. 1. Of limbs, to wrench out, put out of joint, dislocate (syn. luxo): articulum, Sen. Ep. 104: omnibus membris extortus et fractus,
crippled
, Plin. Ep. 8, 18, 9; cf. Sen. Ep. 66 med.; and: prava extortaque puella, Juv. 8, 33: in servilem modum lacerati atque extorti, i. e.
dislocated by torture
,
tortured
, Liv. 32, 38, 8; cf. absol.: extorque, nisi ita factum'st,
put me to the torture
, Ter. Ad. 3, 4, 37.—2.To obtain by force, to extort (syn.: eripio, exprimo): ut pecunia omnis Stajeno extorta atque erepta sit, Cic. Clu. 28 fin.: nihil exprimere ab egentibus, nihil ulla vi a miseris extorquere potuit, id. Prov. Cons. 3, 5: vi et metu extortum, id. Pis. 35, 86: a Caesare per Herodem talenta Attica quinquaginta extorsistis, id. Att. 6, 1, 25: obsidibus summa cum contumelia extortis, Caes. B. G. 7, 54 fin.—II.Trop., to wrest out or away, obtain or take away by force, to tear away, to extort (syn.: eripio, demo, aufero, etc.): hoc est vim afferre, Torquate, sensibus: extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus imbuti sumus, Cic. Fin. 2, 5, 16; cf.: sententias de manibus judicum vi quadam orationis, id. de Or. 2, 18, 74: suffragium populi per vim, Liv. 25, 4, 4: extorquebat enim vitam vis morbida membris, Lucr. 6, 1225 Lachm.: opinionem veritas extorquebit, Cic. Clu. 2, 6: suam citius abiciet humanitatem quam extorquebit tuam, id. Lig. 5, 16: patientiam saepe tranquillissimis pectoribus, Sen. Clem. 1, 1; cf.: mihi hunc errorem, Cic. de Sen. 23, 85: cui sic extorta voluptas, Hor. Ep. 2, 2, 139; cf. ib. 57: cum extorta mihi veritas esset, Cic. Or. 48, 160.—With ut: quoniam extorsisti, ut faterer, id. Tusc. 1, 7, 14.