Exagito, exágitas, pe. cor. exagitâre. Cic.To vexe: to anger: to moue: to chide: to shake vp with shrewd words.Lenire & exaggitare, contraria.Sal.Exagitate & contemnere.Cic.Insectari & exagitare.Cic.Curas exagitare. Lucan. Furores exagitare. Catul. Furor aliquem exagitat. Sen Furie vexeth him or tosseth him from place to place.Mœrorem exagitare.Cicer.To make forrowfull and heauie.Littora clamor nauticus exagitat. Lucan. The sea coasts ring with the crie of the shipmen.Lustra exagitare ferarum. Sil. To disquiete wilde beastes in their dennes.Volucres alis zephyros exagitant.Stat.Vrbem exagitare clamoribus.Stat. Exagitare tem aliquam. Ci. To debate, discusse, and handle a matter in reasoning: to tosse a matter.
Lewis and Short: Latin dictionary
ex-ăgĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a., to drive out of its position or place; to stir up, rouse up, disturb.I.Lit. (very seldom): ut quicquid faecis subsederit exagitet, et in summum reducat, Col. 12, 19, 4: vis (venti) exagitata foras erumpitur, Lucr. 6, 583. —Poet.: lustra ferarum Venatu,
to disturb
, Sil. 16, 553: lepus hic aliis exagitandus erit,
to rouse
,
start
, Ov. A. A. 3, 662; cf. Petr. 131, 7.—II.Trop., to rouse up (qs. like a wild beast), to disquiet, harass, persecute, disturb, torment.A. In gen.: insectandis exagitandisque nummariis judicibus, Cic. Att. 1, 16, 8; cf. Prop. 2, 8, 19: permulti sedes suas patrias, istius injuriis exagitati, reliquerant, Cic. Verr. 2, 3, 18: ab Suevis complures annos exagitati bello premebantur et agricultura prohibebantur, Caes. B. G. 4, 1, 2; cf. id. ib. 2, 29fin.: at omnes di exagitent me, si, etc., Hor. S. 2, 6, 54; cf. Ov. F. 5, 141: exagitari verberibus Furiarum, Suet. Ner. 34: quos flagitium, egestas, conscius animus exagitabat, Sall. C. 14, 3: senatus vulgi rumoribus exagitatus, id. ib. 29, 1: rem publicam seditionibus, id. ib. 51, 32.—B. In partic. 1.To scold, rail at, to attack violently, to censure, criticise, satirize, rally (cf.: objurgo, improbo, increpo, vitupero, calumnior, reprehendo; peto, incuso, etc.): hi omnes convicio L. Lentuli consulis correpti exagitabantur, Caes. B. C. 1, 2, 4: cum etiam Demosthenes exagitetur ut putidus, Cic. Or. 8 fin.; cf. Suet. Aug. 86: inventi sunt, qui hanc dicendi exercitationem exagitarent atque contemnerent, Cic. de Or. 3, 16: in rebus palam a consularibus exagitatis et in summam invidiam adductis, id. Fam. 1, 1 fin.; cf. Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 3: exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae, Cic. Clu. 36, 101; cf. id. Sull. 21: quod apud Lucilium scite exagitat in Albucio Scaevola, quam lepide lexeis compostae, etc., id. Or. 44, 149.—2.To stir up, irritate, excite: coepere (tribuni) senatum criminando plebem exagitare, Sall. C. 38, 1; cf. vulgum, id. J. 73, 5.—In a good sense: hujus disputationibus et exagitatus maxime orator est et adjutus,
incited
,
urged onwards
, Cic. Or. 3, 12.—Of abstract objects: in tali tempore tanta vis hominis leniunda quam exagitanda videbatur, Sall. C. 48, 5; Tac. A. 4, 12.—b.Transf., to stir up, excite the passions themselves: ne et meum maerorem exagitem et te in eundem luctum vocem, Cic. Att. 3, 7, 2; tristes curas, Luc. 8, 44: furores immiti corde, Cat. 64, 94.