ē-nāvĭgo, āvi, ātum, 1, v. n. and a.I.Neutr., to sail out, sail away.A.Lit.: de ea civitate, Dig. 45, 1, 122: Rhodum, Suet. Tib. 11.—Absol., Curt. 9, 9, 13.— B.Trop.: tamquam e scrupulosis cotibus enavigavit oratio,
has escaped from
, Cic. Tusc. 4, 14, 33.—II.Act., to traverse by sailing, to sail over: undam, Hor. C. 2, 14, 11: sinum, Plin. 9, 3, 2, 6: (Indum), id. 6, 17, 21, 60.