Dimissio, onis, f. g. Verb. Cic.A discharging: a dimissing.Dimissoriæ literæ. Modest. Sunt quæ vulgo apostoli dicuntur. Letters missiue sent from one to another.
Lewis and Short: Latin dictionary
dīmissĭo, ōnis, f. [dimitto]. I.A sending in different directions, a sending out, sending forth (very rare): dimissiones libertorum ad faenerandas provincias, Cic. Par. 6, 2, 46: sanguinis, i. e.